"Neden söylemedin? Neden bunca yıl acı çekmeme göz yumdun? Neden bu kadar acı çekerken sustun? Ha? Söylesene?" derin bir nefes alarak devam etti konuşmasına genç adam; "Şimdi de hiçbir açıklama yapmadan sessizce kaçacak mıydın gerçekten? Bunlar sana göre hareketler değil Buzlar kraliçesi. Bana bir açıklama borcun var." dedi o çaresiz ve bitkin sesiyle. "O kadar uzun süre yanındaydım, yakınında. Ama aramızda kilometreler vardı. Senin gözlerin, o taptığım kahveler bir tek beni görmezken nasıl cesaret ederdim?" derken bahsi geçen o gözlere bakarak; "Hem hayatında yerim yok. Tıpkı senin artık hayatımda yerin olmadığı gibi." derken sol gözünden bir yaş daha firar etmişti genç kızın. "Ve kadın, aşık olduğu kitabın en sevdiği satırında intihar etti..."

"Sen hastahanedeyken hiç yanımda yattın mı?" Genç adam karşısında ki asi kadına,karısına baktı. Cevabı gerçekten merak ediyordu. "-Oo ağam bunu o kadar mı düşündünüz?" O ağam lafını... "Aksine sana dair bir şey düşünmüyorum ama gözlerine ne zaman baksam çok tanıdık geliyor. Silüetin de öyle..." Genç kız buna alaylı bir şekilde güldükten sonra açmıştı yine o mübarek ağzını. "Bunlar hepsi beyninizin bir oyunu ağam " dedi kinayeli bir şekilde. Bedirhan ağa sinirlerini zar zor zapt ettikten sonra kızın arkasına geçti. Şuan nefesi kızın saçına vuruyordu. Bir elini kızın beline yerleştirip kendine çekti. Burnunu kızın bahar gibi kokan saçlarına daldırdıktan sonra mırıldandı... "Peki bu koku? Bu kokuyu da mı beynim uydurdu ?"