Sharpknife: Bazen ölecekmiş gibi hissediyorum. Luhandeer: Pekâlâ... Kim olduğunu bilmiyorum ama öyle hissetmene üzüldüm. Sharpknife: Benimle tanışmak istemezsin. Ölecekmiş gibi hissettiğimde ne yapıyorum biliyor musun? Luhandeer: Ne yapıyorsun? Sharpknife: Tek bir şey yapıyorum... Birilerini öldürüyorum. Tüm hakları saklıdır | @hunhan1Dx @zentommo'ya ithafen.

"Annenin senden ilk ve son bir isteği var, bunu vasiyetim olarak düşün ve yap Sehun.. Luhan'dan ayrıl oğlum. Onu hayatından çıkar. Seni seviyorum."

Yazar; Yurmine Çeviri; Hun Hyung Eve dönerken, 17 yaşındaki öğrenci Luhan, en büyüleyici şeyi gördü. Bir gülümseme.

Çivi gibi sert ateş kadar yakıcıydı Luhan. Babasının intikamını almaya kararlıydı Luhan. Öyle ki asla yapmaması gereken bir şey yaptı. Önce saçlarını verdi Luhan, ardından bedenini ve adını. Ama hayatın ondan alacağı bir şey daha vardı. " Bana bak. Beni gör. Bu miğferin altında silah arkadaşın yok. Bu kalkanların ardında bir ölüm makinesi yok. Ben senin her gün yüzünü görüp yanından geçtiğin o adamlardan biri değilim. Bu zırhın altında bir kalp var ve o kalp sadece senin."

© Tüm hakları saklıdır.

HunHan

© HunHan fanfiction by soshiee