Biri rüzgarın ezgisi diğeri fırtınanın habercisiydi. Biri kor alevde yanan bir kurbandı diğeri ise bu alevi harlayacak olan bir katil. Biri ülkenin geleceği diğeri ise geçmişiydi. Onlar aynı sahnede baş gösteren; ruhu sakat, zihni bereli oyunculardı. Kilitli krallığa hapsolmuş bu iki beden için ise oynanacak oyun hazırdı.Ya savaş ya da öl ! Tanıtım bölümünü okumadan geçmeyiniz !

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Günahın adı kadınsa, günahkâr olan kimdi ve erkek, günahla günahkâr olmanın neresindeydi? Yaratılış aynı iken ve var oluş sebebi tekken, kadın ile erkek arasında olduğu söylenilen farkın adı neydi? Güç, erkeğin avuçları arasında yaşıyorsa eğer, güçsüz olana hunharca dokunmak hangi inancın kabulüne sığar ve hangi canlının adını "İnsan" koyardı? Kim, neden, nasıl ve niçin onu doğuranın da bir kadın olduğunu unutup, anlık bir zevk uğruna koca bir hayatı hiçe sayardı? Yanlış ve doğrunun el ele tutuştuğu bir yolda, haklı olan haksız, haksız olan haklı görülürken, insan neden kendi adaletini kendisi yazınca suçlu sayılırdı? Evet, kadının adını günah koymuşlardı; ama "onlar" unutmuş olsalar bile, adını günah koydukları varlığın rahminde can bulmuşlardı!"