Odaya çıktım hızla ve zaman kazanmak için odanın tuvaletine girip kapıyı kilitledim, gözlerimden sicim gibi yaşlar akıyordu ayaklarım koşmanın yüzünden hem yorulmuş ağrıyordu aynı zaman da korkunun yüzünden de titremeye başlamıştı, bu baş belası saplantılı mafyadan kaçmak zorundaydım, o sırada sert ayak seslerini duyunca nefesimi tuttum kalbim kulaklarımda kütür kütür atıyordu. "Orada olduğunu biliyorum Derin hemen kapıyı aç yoksa kırarak seni oradan çıkarırım" "Lütfen bırak beni gideyim Allah'ın belası rezil herif bırak beni!" "Aç lan kapıyı!" diye bağırdığında korkudan ayağı kalkıp kapıyı açtım, koyu gözleri öfkeden parlıyordu ve ben korkuyla yüzüne bakıyor bacaklarım daha çok titriyordu. "Neden bana bunu yapıyorsun sevdiğim...seni çok seviyorum neden inanmıyorsun bana!" "Seni sevmiyorum! Beni zorla bu evde tutuyorsun üstelik seni sevmediğim halde bunu yüzüne vurduğum halde peşimi bırakmıyorsun ve sen sevmeyipte evlenmek ne demek bilmiyorsun!" "İkimizde sarhoştuk biliyorsun ne yaptığımızı ikimizde bilmiyorduk! Ayrıca seviyorum başka erkeğe ait olman kanıma dokunuyordu anladın mı? Seni burada zorla tutmamın nedeni bu! Benden başka kimseye ait olmana izin veremem kendimden başka kimseye tutsak etmem sen benimsin ve hep öyle olacaksın...beyaz kadar temizsin seni seviyorum" "Işığım olamayacak kadar kirlisin senden nefret ediyorum!" 🌸 Poyraz & Derin Biri karanlık ve acımasız Diğeri masum ve merhametli 🌸 Başlangıç Tarihi : 26 / 04 / 2017 Bitiş Tarihi : 01 / 06 / 2017

©Tüm hakları saklıdnır. Sen benim cesaretimsin Arel. Sen benim, bir insanın boğulmadan önceki son çırpınışlarında hissettiği umudumsun. Keşke bunun için zamanım olsa, kalbinin her santimini tek tek fethederdim. Hiç doğmamış olmayı dilerdim senden önce ama şimdi hakkında şükrettiğim tek şey sen ve senden sonrası.

Bir müddet salondaki koltukta hareketsiz oturdu.Vicdanı aklını sorgularken içinden çıkamadığı dipsiz bir kuyuda buldu kendini.Bir günde hayatı alt üst olmuştu Gerçek olabilir miydi? Yapmış olabilir miydi?Ömründe ilk alkol alışı değildi,nasıl bu kadar kendini kaybetmişti.Neden olanları hatırlamıyordu,Ya duyulursa o zaman ne yapardı.Bir anda gazetelerde yazabilecek haber gözlerinde belirdi,"Ünlü şovmen Murat Erdem 17 yaşında kimsesiz bir kıza...." yooo hayır,hayır olamaz,olmamalı.insan içine çıkacak yüzü kalmazdı. Hepsi bir tarafa çığlık çığlığa boğazını sıkan vicdanını nasıl teskin edecekti.ya bu küçücük kızın yaralarını nasıl saracaktı,kendini nasıl affettirecekti. Düşündü.......düşündü...... İçinizi ısıtacak,kalp ritminizi artıracak,sıcacık bir hikâye okumaya ne dersiniz?

Hikaye kapağı için ' parodyy' adlı okuruma çok teşekkür ederim ☺

Kadın ağladı, adam güldü. Kadın delirdi, adam tebessüm etti. Kadın bileklerini kesti, adam öylece yaşadı. Kadın tebessüm etti, adamın gözleri doldu. Kadın güldü, adam ağladı. Kadın intihar etti, adam öldü.

Serseri#1 Sen ki; maviliğinden arınıp siyaha bulanmışsın. Tüm bekleyişlerin arkasındaki bir tükeniş. Ve sen ki; haramına bulaşıp kaybolmak istediğim, aşkına kanıp yanmak için beklediğim, bir aşkın yasak halisin. Ve sen; küçük bir kızın büyük hayallerisin. Hiç gerçekleşmeyeceğini bildiği ama hep gerçekleştirmek istediği... İlk yayınlanma tarihi: 25 Kasım 2014 İlk düzenlenme tarihi: 13 Şubat 2016

İyiliğin ve Kötülüğün İç İçe Geçtiği Hayatlar. Genç Bir Kızın Kendi Hayatıyla Mücadelesi. Ölmüş Bir Adamın Büyük İntikamı. Mecburi Alınan Kararlar. Ve Aşk İçinde Oynanan Büyük Bir Oyun. ☆ ♧ ☆ 20 Ağustos 2015

"Kitap okuyorum sessiz olur musun?" "Benim yüzümde mi yazıyor cümleler?" "Hayır, kitap baştan aşağı sensin. Tozlanır diye diğerlerinin yanına koyamadığım, benim kadar özenli bakamazlar diye başkasına vermekten korktuğum, biter diye okuyamadığım, sonunu deli gibi merak ettiğim en güzel kitabımsın. Yüzlerce kitap okudum: ruhum en çok sende dinlendi."

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."