Bacaklarını iki yana açmış rahat bir pozisyonda otururken, sert ve baştan çıkarıcı bakışlarını yanımızdaki insanları umursamadan üzerimde gezdirdi. Bakışları beni heycanlandırırken aynı zamanda içimde kelebekler uçuşmasına neden oluyordu. Aşık olduğum bey; 'Odama geç beni bekle yavrum.' Telefonumun ekranına düşen onun mesajıyla gözlerimi usulca yüzüne çevirdim. Dirseğini oturduğu koltuğun başına yaslayarak baş parmağını dudaklarının üzerinde gezdirmeye başladı... Beni çalışma masasının üzerine oturtup elerini bacaklarımın iki yanına koyarak iki ayırdı. Arasına yerleşerek yüzünü yüzüme yaklaştırdı, parmakları çıplak omuzumda gezinirken inlememek için kendimle direniyordum. "İsminin anlamı kadar varsın Bade." Kalbim olmadığı kadar hızlı atıyordu. Eleri yavaşça kalçam ve belimin arasına indi. Nefesimi kontrol altında tutmak epey bir zordu. "Aşk ve şarap...önce usul usul kalbimde yer edindin, sonrasında şarap kadar sarhoş etmesede bende o etkiyi bıraktın." Dudakları boynuma temas etmesiyle ağzımı hafifçe araladım, kafamı arkaya doğru yatırarak inlememek için alt dudağımı dişlerimin arasına alıp ısırdım. "Söyle bakalım ufaklık napamamı istersin sana?" Kısılan gözlerimi aralayıp bana bakan elalarına çevirdim bakışlarımı, dudaklarına yanaşarak tahrik olan sesimle konuştum. "Öp beni." Dudakları yana kıvrıldı. Kalçamdaki elini yanağıma çıkarıp benim yaptığım gibi dudaklarıma yanaştı, ikimizinde gözleri bir birimizin dudaklarındaydı. "Nerden geliyor bu cesaret?" Ah düşüp bayıla bilirdim şuan. Beni etkisi altına almayı çok iyi beceriyordu. "Seni sevmekten." Kendimden emin çıkan sesimle dudaklarını çenemin altında gezdirdi... Ağbeyimin en yakın arkadaşı, çocukluk arkadaşımın ağbeyisi benim ise ilk aşkım. "(Kurgu; yetişkin içerik bulundurur.) #Mahalle kurgusu

" seni sevmiyorum hojan ama bu olmak zorunda " Hojan dudaklarını ısırdı ağlamamak için biliyordu kendisi bu adama aşıktı ... Sevdiği adama kuma gelmişti . " biliyorum " " sadece bebek için hojan konakta herseye sahipsin sende ama görevini unutma . ..... " hamile kalana kadar olacak bu şey o yüzden sık sık yapmak zorundayız direnmeni yada isteksiz olmanı istemiyorum . Benim içinde zor bu durum zaten sende zorlaştırma. .... Hojan sustu ne bekliyordu ki Azad asıl karısını seviyordu hojan ise azadı kendi seçmişti bunu . Daha doğrusu satılmıştı ya ragıb ağaya gidecekti yada azada. Azadı seçti ...

Zelal, öylece salonun ortasında durmuş oğlunun, kolunu tuttuğu kıza bakıyordu daha doğrusu bir çocuğa," bu kim oğlum?" Dedi, meraklı bakışları oğlu ve kolunu tuttuğu çocukta kalmıştı. " Tanıştırayım, gelinin yezda." Dedi, Ciwan ağa, daha on altısında olan kıza bakarak," benden gelin istedin getirdim. Muradına erdin mi?" Bunu dile getirirken annesine karşı oldukça sakindi. Ama kimse Ciwan Ağa'nın içinde kopan fırtınadan haberi yoktu. Bunu yaptığı için kendinden yeterince nefret etmişti. Yanında getirdiği karısı olsada, o lise çağında ergen bir çocuktu. Koynuna almayı bir tarafa bırak, ona hangi sıfatla sesleneceğini dâhi bilmiyordu.

Savaş'ın okşadığı erkekliğine dikkat kesildiğimde unuttuğum birşey aklıma geldi. Korunmak için herhangi birşey yapmamış olmasıydı. En azından bir prezervatif işini görürdü. Savaş biraz daha bacak arama yaklaştığında," prezervatifi unuttun," dedim, biran duraksadı sonra devam etti." O zımbırtıyı bu gece kullanmayacağım." dedi," seni hissetmek istiyorum." "Hamile kalırsam peki," dediğimde," benim yerime sen korunacaksın." Dedi. Ve erkekliğini tüm benliğiyle içime doğru ittirdi. O an duyduğum acıyla dudağımı dişlemeye başladım. Ama, sonra fark ettiğim şey beni tedirgin etti. Çünkü savaş içimde değildi. Sakin bir şekilde araladığım gözlerimi savaş'ın gözlerine dikmiştim. O an," sen." Dedi, kaşlarını çatarak," bakiresin." Ne yaptığıma anlam veremez bir hâlde birşey demem için sustu. Savaş'ın suskunluğu beni korkutuyordu. | 7. Bölüm part 2 alıntı | ~~~~~~~~ "öylece öldürecek misin?" Dedi en sâdık Adamı, Musa. Savaş, elinde sıkı sıkıya tuttuğu silahı sevdiği kadına doğrultmuştu," öldürmeyip ne yapacağım Musa? O bana ihanet etti!" Dediğinde, gözleri Efnan'ın üzerindeydi. İki adım geride duran, Musa," ben sadece pişman olma diye söyledim. Abi," Diyip, bir adım daha geriledi. Arkasını dönen Savaş, bir ağız dolusu küfür savurarak," Neden pişman olacağım? bana ihanet eden bir kadın için mi ?!" Diyerek, musa'ya bağırdı. İlk defa birini öldürecek olmaktan nefret ediyordu. Bu ihanet, savaşı çıkmaz bir yola sokmuştu. Son kez arkasını dönüp, onu bu çıkmaza sürükleyen kadına baktı. Yaptığından pişman değildi. Savaş'ı yaralayan da bu kadının kararlılığı değil miydi? Ölüm ve yaşam arasında kalmış... genç ve deneyimsiz bir polis. Deniymsizliğine rağmen onun polis olduğunu anlamayan bir mafya babasının hikayesi.

"Devrim biraz sert biridir." Dedi ve iç çekti. "Şu hasta olduğu dönemlerde bu daha da arttı..." diye devam edince araya girdim. "Bana karşı gayet kibar." Dediğimde kafa salladı. "O benim kardeşim her zaman onun isteklerini..." dediği anda elimi masaya vurdum. "Beni istedi ve sen ona getirdin!" Diye sinirle ona doğru bağırdım. "Onu reddetmeye en uzak olduğum zamanı buldun ve beni ona getirdin." ~ Benim hiç pembe bir şeyim olmadı, en azından adımda geçsin diye Begonvil'i seçtim. Tüm Begonvillere ithafen...

"Artık özgürsün Esvet intikamımı aldım bir daha ne beni ne de bana dair hiçbir şeyi görmeyeceksin!" Diyip odadan çıkmıştı. Esvet göz yaşlarını silip Koray'ın peşinden koşarak aşağı inmişti. Bahçenin ortasında daha fazla dayanacak gücü bulamamıştı kendinde. Dizlerinin üstüne düşerek haykırmıştı. Koray kendini dizginlemeye çalışırak olduğu yerde durmuştu. Arkasını dönmeye cesareti yoktu. Esvet'in dudaklarından dökülen acı sözleri duyduğunda gözünden bir damla yaş akmıştı... " Bu günü de bu yaptıklarını da andım olsun ki ömür boyu unutmayacağım!"

..... Genç Adam arabadan inip yavaş adımlarla arabanın ön tarafına ilerledi. sokağı aydınlatan lambanın ışığıyla, yerde yüz üstü uzanmış bir kadın gördü "Siktirrrr"ağzında ki tıslamayla hızlıca ilerleyip kadını kendine çevirdi. Yüzüne yapışan saçlarını kenara çekti. kadının yüzünü gördüğünde içinden birşeyler koptu. kadının hali içler acısıydı 'benim çarpmamla böyle olamaz, hem çarpma sesi gelmemişti' diye geçirdi içinden. kadının göz kapaklarında morluk ve şişlik vardı. dudakları yırtılmış kenarı kanıyordu. yüzünün her yerinde kesikler vardı. hızla vücuduna baktığında kıyafetleri yırtılmış ve yalın ayak olduğu için ayakları yara bere içindeydi. bacak arasındaki kesikleri, morlukları, kurumuş kan lekesini gördüğünde, kalbi, atışlarının yönünü değiştirdi. sinirden elleri titriyordu: "siktirrrrrr tecavüz!" bir kez daha nefret etti bu dünyadan. (destekleriniz için hikayemi beğenip oy vermeyi unutmayın)

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu'nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu'nun mesleğine ele alarak Hakkari'ye atanır. Hakkari'ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari'de görev yapan Ateş timi ise, Güneş'i kurtarmak görevini alır. Güneş'in öğrencisi olan Alphan'ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş'i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

Kardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır. Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.

Aşkın sonu daima pişmanlık mıdır?