Co, jeśli twój największy wróg, który tyle lat cię dręczył, nagle zacznie się do ciebie zalecać? A co, jeśli tych wrogów jest dwóch? Czy warto im ufać, czy raczej trzeba trzymać ich na dystans i nie dać się złamać? ---- - Dzięki, że nie zachowujesz się jak frajer - mruknęłam, krzyżując ręce i przenosząc ciężar ciała na jedną nogę. - Ale i tak cię nie lubię. - Tylko nie lubisz? - uniósł brew do góry; wyglądał strasznie pociągająco. - Ja ciebie nienawidzę - odparł z lekceważącym uśmieszkiem. (rozdział siódmy) --- gemilia ©2015 najwyższe notowania: 21 w dla nastolatków, 29.09.2015

Czytasz opis tej książki? Brawo, zabrnąłeś już daleko w poszukiwaniu ciekawego opowiadania. Oto kolejny nudny opis. Oto kolejny autor, wychwalający swoje, ledwie przeciętne dzieło. Oto kolejny wybujały tytuł. Kolejne fikcyjne liceum. Czym mogę Cię zachęcić do przeczytania mojej książki? Jest parę argumentów: - Nie znajdziesz tu Harry'ego Styles'a. - Nie znajdziesz tu Luke'a Hemmings'a. - Ogólnie żadnego bożyszcza z boy's band'u. - Znajdziesz za to sporą dawkę sarkazmu, tajemnicę i realne problemy. - Główna bohaterka nie jest kolejną idealną bohaterką, której wychodzi wszystko (twierdzę nawet, że Mac D'Onald mało co potrafi). - Dziewczyna nie tnie się, nie ćpa, nie pali i nie lubi bad boy'ów. - I nie działa na chłopaków jak lep na muchy. Jeśli chociaż jeden z punktów sugeruje, że warto tutaj zajrzeć, to śmiało, gryzę tylko czasami. Pozdrawiam Znany krytyk wattpadowej literatury Mariusz_Severus