Gözyaşlarımı dikkatle sildi. Sanki tenim küçük bir kız çocuğunun yeni bir bebeğiymişçesine,özenle.. "Küçük kelebek...Seni seviyorum.." "Bende seni..Ölüme beş kalaydı,geldin ve kurtardın beni ölümden.Başlarda kurtulmak istememiştim,tek istediğimin ölüm olduğunu düşünmüştüm ama.." Sessiz bir hıçkırık kaçtı boğazımdan..Nerden nereye gelmiştik,neler atlatmıştık ve ne haldeydik.. "Ama?" Dedi sorarcasına. "Ama.." Dedim sessizce. "Ama ben yarına aşık bir kelebekmişim meğer" Gülümsedim. "Sen yarına aşık küçük bir kelebeksin,benim kelebeğim.." Gülümsedi. "Beni kurtaran ölüm değil yarın oldu.Benim yarınım sensin.." "Ve sende yarına aşık küçük kelebek.."

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."