Her günün bir diğerinin devamı niteliğinde parçalardan oluşan bu bütünün acaba neresindeydim ben? Her gün güne merhaba diyebilmek miydi zor olan, ya da onu zor yapan dünü unutamamak mıydı, kandırılmak mıydı aslında beklentimiz, kendimizi kandırdık oysa başkasından umarken. Belki de avutulmak lazımdı, anne şefkatiyle bir hayalin kollarında, biraz renk lazımdı , sönen, gölgelenen puslu dünyaya. ... Sevgi mi zeka mı yoksa güç mü, hangisini tercih ederdiniz? Hepsini mi? O zaman AŞK'ın doğasını keşfetmeye hazır mısın? Aşk buysa, peki geriye ne kaldı? Kalemin yazmasına, yazılanların anlam kazanmasına şahit olun. NOT: 7 Bölümlü kısa ama etkili bir hikayedir. Final bölümünde sarsılmamak için koltuklarınıza iyice yaslanın. Hikaye başından sonuna kadar birbiriyle bağlantılı iç içedir. Hiç bir cümlesini kaçırmayınız sağlıcakla kalınız :)