Kız güzeldi. Ama çocuğun çirkini... Çocuk geceydi. Ama kızın sabahı... Çocuk kıza yangındı. Kız ise kendi içinde siyah olacaktı. "Ne beni değiştir ne bana uy." ⚡Bu kitap 17 Ekim 2015 tarihinde yayımlanmıştır.⚡ ⚡Eski adı ÜVEY ABİM'dir.⚡

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşkımla geçti, gençliğim de öyle ve şimdi ben hâlâ bulutlara aşık bir adamım... Belki de buluttan bir adamım. Kimsenin sevmediği, kimsenin yanında istemediği bir adam. Tükenmiş, çaresiz ve aptal. Evet aptalım. İnsanın kendini aptal hissettiği anlar olur. Ben o anları pek sık bir şekilde yaşıyorum. Kalbim buluttan çünkü ve her kırıldığında utanmadan döküyor yağmurlarını... Sonra bir gökkuşağı çıkıyor ortaya ve ben ona aşık oluyorum. Artık ağlamadan onu göremem. Bu da böyle bir masal işte. Bulutlarımdan yaşlar düşer ve güneş doğar ansızın sonrası sen... Bembeyaz bir bulutun hayatına renk katarsın ama kalır mısın benimle? Bilmiyorum. Aptal bir aşık gibiyim, yeri belirsiz bir bulut gibiyim... Ben buluttan bir adamım, peki sen? Sen, ben ağlamadan gökkuşağı olabilir misin?

Hayaller, derin bir uçurumu andıracak kadar derinlerdi. Kaderin yazıldığı uç noktalar, hayallerin bittiği yerlerdi. Uçsuz bucaksız, eşsiz dünya da kurulan hayaller... Güvenerek başlanırdı her yola, inanılırdı kavuşulabileceğine bir gün hayaline. Derdi ki insan kendine: ''Hayalini gerçekleştirmek, gerçeklere güvenmek ile başlar. '' Öyle zannetmiştim ben de. Her hayalin gerçek olmayacağını bilsem bile, olası hayaller kurduğumu sanmıştım ben yinede. Olabilir, gerçekleşebilir. Umutları ile... ''Hayallerinizin gerçekleşmediğini öğrendiğinizde, kalbinizde derin bir yara açılır. '' Görünmez bir yara, derinliği belirlenemez bir yara... Hayal kırıklığınızın tüm kırıkları, bu yaranın içine dolu verir. Güven duygunuz size ihanet eder ve hatta belki de sizi bitirebilir. Kendinizi kaybedersiniz. Benliğinizi kaybedersiniz. Ruhunuzu bile kaybedebilirsiniz... Hatta belki de her şeyinizi. Bunlara bir çare bulunurdu elbet. Hayallerin gerçekleşmesine bir çare bulunabileceği gibi, Hayallerin gerçekleştirilmesine... Şu koca Dünya da her şeye çare vardı. Ama akıllarda tek bir soru kalırdı. ''Peki ya Ölüme?'' -Azra Güler.

"Selam, dedi aptal genç. Fakat güzel kız onu görmüyordu. Tüh ne yazık." dediğinde ona doğru döndüm. İki saattir beni izlemesini görmezden gelmeye çalışıyordum. Ama bana o mükemmel zümrüt yeşili gözlerle bakarken bu imkansıza en yakın şeydi! "Efendim?" dedim. Birine karşılık vermiş olmam beni şaşırtmıştı. "Demek konuşabiliyorsun" Başını hafifçe öne eğdi. Bu çocuk öylesine sevilesiydi ki. Tanımadığım birine aniden ısınan bir insan değilim , asla da olmadım. Fakat bakışlarındaki çocuksu masumiyet beni ona çekiyordu. "Ben Umut. Ama sen bana kısaca tırlatmış diyebilirsin." dediğinde güldüm. "Tırlatmış?" "Evet o yüzden buradayım ya" "Psikoloğa normal insanlar gelir" dediğimde kendime hayret ettim. Annemin her sabahki repiliğiydi bu. "İyi, sen öyle düşün ama ben kesinlikle öyle düşünmüyorum." "Neden?" "Çünkü ben deliyim ve ne düşündüğüm benimle benim aramda" Gülüşü tenime dokunan ilkbahar meltemi, bakışları yakamozlardan da parlaktı. Gerçek, hayalle karışmış gibiydi. "Ben de." "Sen de ne?" dedi. "Ben de deliyim." Kocaman gülümsedim. Umut, benim umudum olur musun deli çocuk? "İyi o zaman beni delirene kadar sever misin?" dediğinde nefesimi tuttum. "Ah" Elini alnına yapıştırdı. "Biz zaten deliydik değil mi? O zaman itiraf et, bana aşıksın" -------- Tüm hakları saklıdır.

"Ölüm araftır." diye fısıldarken şeytan kulağıma, cehennemde kavrulmaya dünden razıydım. "Haydi, bağır acılarını. Rahatlarsın." O uçurumda duyduğum ilk sözcüklerdi bunlar... Şimdi o uçurumun kenarındayım işte, yüzleştiğimiz o gece düşerken içime; gözlerimden süzülen bir damlayı hissettim. Son kez onların, artık onlara ait olmayan şarkılarını söyledim. İlerledim, korkmuyordum ölümden; ölüm güzellikti, huzura erecektim; ya da tanrının cenneminde kavrulacaktım. Geçmişin pençesine takılı kalanlardanım ben. Ben Elmira Alptekin, benim hikayem bilinmezliklerle dolu... Ve geçen her gün ölüme bağlanırken gün geçtikçe yaşama mahkum olmak nasıl bir acıysa, ben de dünyaya öylesine yabancıyım...

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

"Bak şu simsiyah giyinmiş olan varya ismi, Siyah.Grubun lideri.Hakkında fazla bir şey bilinmiyor. Ama kimseyle yatmamış hatta öpüşmemiş bile. Bu yüzden gay olduğu söyleniyor!" dedi Buse.Siyah'a dönüp iyice inceledim. Ama bu haksızlık, bu kadar yakışıklı biri gay olamaz! "NE GAY Mİ? "diye bağırdım. Sesli düşünmemin yanında, bir de bağırmıştım. Ne kadar akılsız olduğumu düşünmeye vakit bulamadan, onunla göz göze geldim.Çok kötü bakıyor, hapı yuttuk! Herkes bana bakarken bir anda ayağa fırladım. Çetenin yanından geçerken , kolumu tutulmasıyla sessizce küfür edip arkamı döndüm. "Kimmiş gay olan?"dedi sert ve tok sesiyle. " Kimse..hiç kimse!"dedim sesimin titrememesine sevinerek. "Sana kim dedim!"diye dişlerinin arasından konuştu ve hala tuttuğu kolumu sıktı.Ben de Demet Alaca isem kendimi asla ezdirmem! O masum , ezik kızlardan olamam. Kolumu bir hışımla çekip konuştum. " Sensin gay olan.Herkes aynı şeyi söylüyor ama yüzüne yemiyor tabi. Sen ga-"dernek dudaklarımda hissettiğim dudaklar ile sustum...

Elini kaldırdı ve ateşi kum gibi havaya saçtığında alevden bir çember etrafımızı sardı. ''Her şeyi ateşe vereceğim." dedi sakince. "İlk kıvılcım da sen olacaksın." •• Kapak tasarımı şahsıma aittir.