Bronte Davis to złote serce Worthington High. Cechuje ją charyzmatyczna i sympatyczna osobowość oraz chęć niesienia pomocy każdemu. Nie trudno więc zrozumieć dlaczego każdy ją kocha. Każdy, z wyjątkiem Blake'a Parkera; szkolnego nieuprzejmego i aroganckiego Bad Boy'a. I to również nie jest trudne do zrozumienia. O ile Blake jest wredny, podły i egoistyczny o tyle Bronte jest dobra, pomocna i czuła. Więc co stanie się kiedy Bronte zostanie zmuszona do mieszkania w domu Blake'a dopóki jej rodzice nie wrócą z delegacji z Afryki? Wraz z nagłą determinacją dziewczyny by zaprzyjaźnić się z aroganckim Bad Boy'em możecie wyobrazić sobie różne możliwości. Nie wykluczając dwustronnej chęci rozprucia sobie gardeł. Późne nocne konwersacje, bezlitosne psikusy, stałe kłótnie i sekrety które czekają by wyjść na światło dzienne. To cud że ta dwójka się nawzajem nie pozabijała..jeszcze. Jednak z drugiej strony, przeciwieństwa się przyciągają. * * * Jest to tłumaczenie opowiadania "Living With The Bad Boy" autorstwa crazycliche.

- Aa.. psik - Ana? Co ty, alergię masz czy co? - Tak, na idiotów. Ej spadam stąd, bo nadchodzi przyczyna mojej alergii. - mówię. #7 in dla nastolatków [25.01.2016] #12 in dla nastolatków [12.01.2016] ©2015 by chabeerek

"First things first, learn how to loosen up. If you really want to learn, you can't be so uptight." He said as he circled around me. "It's just weird, I'm not used to it." I said shyly. He stopped, standing in front of me. He sighed. "Look Gracie, I'm not saying you should be totally open and comfortable with this, but I'm saying, if you want to learn, you're going to have to learn to trust me. Do you trust me?" I hesitated, then nodded lightly. "Good." He said with a small smirk. "Now lesson one," he started to circle me again, "You're going to learn how to kiss." (cover by: BeautyDoesntWither)

Przeprowadzki nie są łatwe. Zwłaszcza na inny kontynent, tym bardziej w ostatniej klasie liceum. Chyba że ktoś, tak jak Adele, nienawidzi swojej szkoły, w której jest ofiarą klasowego gangu. Wtedy zmiana otoczenia nie wydaje się złą perspektywą. Dziewczyna bez żalu żegna się z Wakefield, licząc, że w Nowym Jorku zacznie się nowy, lepszy etap jej życia. I rzeczywiście, nowo poznani znajomi są przeciwieństwem szkolnych prześladowców z liceum w Wakefield. A niektórzy wydają się nawet bardzo interesujący... Czy to, że Alan Braun, gwiazdor szkolnej drużyny koszykarskiej, jest uderzająco podobny do przystojnego bohatera ulubionego serialu Adele to dobry znak, czy raczej zwiastun kłopotów? Trudno powiedzieć, bo chłopak jest równie arogancki, jak przystojny, ale na pewno między tymi dwojga nawiązuje się trudna do nazwania relacja.

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!