Nie możemy umawiać się z fanami.

zbiór kilku świątecznych miniaturek/one shotów - jedne krótsze, drugie dłuższe, ale wszystkie utrzymane w jednej i tej samej tematyce. dużo słodkości, dużo miłości i dużo świątecznej atmosfery! merry little christmas, everyone! ❄

Lane uszczęśliwia Ashtona. Ashton uszczęśliwia Lane. A to kilka(naście) powodów dlaczego. // Całe opowiadanie dedykowane jest P, bo ona kocha Ashtona, a ja kocham ją. //

bo czasem życie daje nam niezłego kopa, zostajemy sami, rozmyślamy o tym, co zrobiliśmy źle i topimy smutki i żale w hektolitrach alkoholu.

podobno gdzieś na świecie jest ktoś, kto jest dla nas jakby brakującym elementem. pasującym puzzlem. a co jeśli ten "ktoś" mieszka po drugiej stronie kuli ziemskiej?

Była jego przeznaczeniem na tę krótką chwilę elektryczności, pomiędzy ich wargami łaknącymi bliskości. | © 2014 cukierwanilinowy

"(...)To tak, jakby wraz z odejściem bliskiej nam osoby, odebrano nam jakąś cząstkę siebie, która już nigdy ma do nas nie powrócić. " // © 2015 Stajls

Echo mało kogo lubi, Zayn woli bohaterów komiksów od prawdziwych ludzi, Cookie jest hipiską, Niall ma kapelę o głupiej nazwie, Harry jest nieszczęśliwie zakochany, Louis ma bardzo szeroką wiedzę na temat szekspirowskich dowcipów o członkach, a Liamowi brakuje cierpliwości. au; chłopcy nie są sławni // © 2014 mysti

Dwudziesty trzeci marzec. Tą kartkę z kalendarza w moim pokoju wyrwałam jako ostatnią. Kiedy wybiła północ, nie wyrwałam kolejnej, sama nie wiem czemu; może dlatego że dawało mi to złudną nadzieję na to, że "dzień w którym zmieni się moje życie" nie nadejdzie. Ale nadszedł. Nadszedł z cholernym hukiem, który słyszy się tylko na filmach, a teraz usłyszałam i tutaj, w domu, w którym spędziłam osiemnaście lat życia, które teraz miała przerwać błyszcząca lufa pistoletu mierząca do mnie z końca pokoju. Nie krzyczałam, straciłam zdolność do wykonania jakiegokolwiek ruchu, chociaż doskonale pamiętałam o broni ukrytej pod moim łóżkiem. Zamiast ją wyjąć, po prostu wpatrywałam się najpierw w malutki otworek z którego w każdej chwili mogła wylecieć kula, a potem w spokojne, zielone oczy, wpatrujące się we mnie tak, jakby nie działo się tutaj to, co miało miejsce teraz.