Söyleyemediklerini bazen küçük bir söze veya şiire dökersin yine de kimse bilmez derinliğini yaşadıklarının. Belki de öyle olması ve öyle kalması gerekiyordu. Kim bilir ? Bir umuttur, belki bir gün anlarsın değerime değer kattıklarını.

Ve babam aslında kalemimi kırmıştı. Ömür boyu sürgüne mahkum edilmiştim. Sürgün ömrüme kimse derman olamadı. Yargısız infazımda tüm şahitlerim sessiz kalmıştı. Tek şahidim Allahdı. O bile hesabımı mahşere bırakmıştı.