Jedna zła decyzja może przesądzić o życiu... © Copyright Fobaye 2015

"Po co śnić kolejny sen i bać się następnego dnia..." Zdrada - którą trudno wybaczyć. Wybory - których trzeba dokonać. Konsekwencje - które trzeba ponieść. I prawda - która może zniszczyć wszystko. Drugi tom Trylogii City. Powieści o miłości, przyjaźni i sile przetrwania - nawet kosztem samego siebie. Wspaniały świat zmiennokształtnych, hybryd i ludzkich istnień otoczony kokonem namiętności, pasji, zdrady, żądzą władzy, nienawiścią i niepewnościa jutra.

Miłość? Miłość nie istnieje! Tak myśli Vera i nic nie jest w stanie zmienić jej zdania. W końcu ojciec zostawił ją i założył nową rodzinę. Czy to nie najlepszy przykład na brak miłości? Na domiar złego z dnia na dzień wszystko się wali, mama trafia do szpitala, a Vera musi zamieszkać właśnie z ojcem, macochą i przyrodnim rodzeństwem. To dopiero początek tego, co przygotował dla niej los, a ten ma bardzo bujną wyobraźnię. Czy w obcym miejscu Vera odnajdzie miłość? A może jedynie więcej tajemnic, które tylko bardziej skomplikują jej życie? Sami się przekonajcie... Wszelkie Prawa Zastrzeżone

Życie siedemnastoletniej Evelyn toczy się w miarę spokojnie. Elfy, smoki i inne niepokojące stworzenia już od dawna nie były widziane w pobliżu Iaurel. Miasto ma już za sobą czasy świetności, ale dla wielu ludzi jest bezpiecznym azylem. Wszystko się zmienia gdy do Iaurel przybywa tajemniczy człowiek. Wtedy zaczynają się dziać niepokojące rzeczy, a życie wielu ludzi zmieni się bezpowrotnie. Kim jest niezwykły przybysz? Czy ma on coś wspólnego z rozgrywającymi się wydarzeniami? Wiele spraw wymaga wyjaśnienia, a czasu na znalezienie odpowiedzi jest coraz mniej... 10 XI 2015 - #11 in Fantasy

Świat po Wielkiej Wojnie zaczyna się odbudowywać. Rząd Federacji czuwa nad porządkiem przy pomocy tajnej Agencji. Jej żołnierze to armia przywróconych do życia samobójców, maszyn, które nic nie pamiętają i są posłuszne rozkazom Dowódców. Pewnego dnia ktoś się buntuje. "- Skaczesz? - Nie wiem skąd pojawił się głos, tak jak i jego właściciel. Zaskoczył mnie. Złapałam się mocniej barierki na wypadek, gdyby chciał mnie stąd ściągnąć. - Nie musisz na to patrzeć i nie próbuj mnie powstrzymywać - rzuciłam cicho odwracając głowę. Dostrzegłam tylko jego oczy, złote obwódki rozjaśniały ciemność nocy. Przelewały się, skrzyły, żyły nienaturalnym życiem. - Nie zamierzam - odparł. Poczułam tylko jego dłoń na plecach. - Zamierzam ci pomóc - i silne pchnięcie strąciło mnie wprost w otchłań czarnej rzeki." Zdjęcie do okładki ze strony tapetus.pl Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @adriananitaniteczka