3 Milyon okunmayla şimdi yeniden Wattpad'de. ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014

Zehra hayatını değiştirecek kararlar verirken de en büyük destekçisiydi Gülsüm. İşte bu Allah için sevmekti.. Peki bir insanın hayatı bu kadar kısa bir sürede en fazla ne kadar değişebilirdi? Zehra ve Gülsüm'ün başına gelenleri okuduktan sonra bu konu hakkında fikirlerinizin değişeceğinden eminim..

Tevafukları okuyan bilir... Hayat bir kaç tevafuktan oluşur. Kimi zaman bir otobüs bileti, kimi zaman sürgün gibi hissettiren bir yatılı okul, kimi zaman görüntüsünden dahi rahatsız olunan bir sıra arkadaşı... Gülsüm ve Zehra'nın hikayesi bundan ibaretti işte. Birkaç tevafuk :) Hiç olmayacak şekilde tanıştılar. Allah subhanehu ve teâlâ yollarını birleştirdi. Evlatlarına kardeş sevgisini hissettirdi. Eşlerini dost etti. Zehra ve Gülsüm çocuklarını bir çatı altında iki aile büyüttüler. Zehra'yla Gülsüm'ün hikayesini kâh gülerek, kâh ağlayarak, kâh yeni bölüm atmadığım için bana kızarak okudunuz. Şimdi sıra tevafuklar-2'de... Umarım tevafuklar gibi kalbinize dokunan kelimelere yer verebilirim bu hikayemde. Herşey besmeleyle başlar; Bismillahirrahmanirrahim. -Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla...-