"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Ben SİYAH olmuştum.Karanlığın ta kendisi. Asla ama asla pesimist değilim ben!Kötü biri de değilim!Ben maskeli balodaki siyah maskeli kızım.Gizemin ta kendisiyim! Bir melek değilim ama şeytan da değilim.Ben diğer insanların gözünde siyahın,kötülüğün,karanlığın esir aldığı biriyim.Ben Nefretin Esiriyim. Ben saf,masum kız değilim.Ben beyaz satırların üzerine damlayan Siyah Mürekkepim. Ben oyuncu ve ya tiyatrocu değilim.Ben sahnedeki siyah perdelerin arkasında saklanan kişiyim.Ben tiyatronun yardımcı oyuncusuyum.Ben Savaşın ortasında tutsak bir Güvercinim. Ben kitabın kapağındaki güzel,baş karakter olan kız değilim.Ben kitabın sayfaları arasına sıkıştırılıp,unutulmuş bir çiçeğim.Ben toprağından koparılmış Susuz bir Çiçeğim. Ben akıl hastahanesindeki sessiz kız değilim.Ben içinde fırtınalar kopan,sonsuz bir denizin ortasındaki Denizciyim! Ben bir kavganın esiriyim!Ben ölmüş bir kız çocuğuyum!Ben bağırışlardan korkuyorum!Ben kırılmaktan,ezilmekten korkuyorum.!Ben güvenmekten korkuyorum.!Ben kayb etmekten korkuyorum!Ben kim olduğumu unutmaktan korkuyorum!Ben artık her şeyden korkuyorum! Merhaba Ben Melis Demirel! @lenahoussein-Kapak tasarımı.Teşekkürleeer Birtanesin.

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

(Kitap düzenleneceği için bölümler kaldırıldı) Ankara her zaman gözümde hayallerimin şehriydi, şimdiyse ona pekte iyi gözlerle bakmıyordum doğrusu. Antalya'da hayatım çok daha sadeydi. Yalnızdım öncelikle, annem bile fark etmezdi bazen evin içinde beni. Hayaletten farkım yoktu. Ve hayatımdaki tek sorun en sevdiğim kitap serisinin bitmiş olmasıydı. Ankara'ysa benim için dönüm noktası olmuştu. Aslında '' İlk '' lerimin şehri de denebilir. İlk dostlarım, ilk aşkım, ilk öpücüğüm, ilk partim, ilk içkim, ilk düşmanım, hatta son olmasını umduğum ilk kaçırılmam. Antalya'daki halime bakıyorumda o zamanlar tüm bunlar başıma gelmiş olsa yerle bir olmuştum, yıkılmıştım şimdiye. Oysa şuan her darbeye rağmen ayaktaydım. Güçlenmiştim belki, büyümüştüm. O benim '' İlk'' lerimin baş rolüydü. Ona dair her şey hafızama kazınmıştı. Keşke kötü olanları silebilseydim. diye mırıldandı içimden bir ses. Ona hak verdim. En mutlu anlarım onunlaydı belki ama en mutsuz anlarımda onun yüzündendi. Sanki beni bir yandan öldürüyor bir yandan hayatta tutuyordu O. Bildiğim tek şeyse o olmadığında tamamen öleceğimdi.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

HAYALLERİMİN LİSTESİ 1. New York gezisi 2. Golf Oynamak 3. Dünyanın En Ünlü Yazarı Olmak 4.Rihanna Konserine gitmek 5. Aşık Olduğum Adam İle Lunapark Macerası 6. The Walking Dead Konuk Oyuncu Olmak 7. Daryl Dixon Motorsikletine Sahip Olmak 8. Amerika da Okumak 9. Range Over'a binmek. 10. Beni Herşeyden Çok Seven Bir Adama Sahip Olmak Çılgın hayalleri ile Mina Bulut. Her gün hayaller listesine yeni bir tanesini eklemektedir. Sevgilisiyle kavga etmeden tek bir gün bile geçirmeyen Zeynep onun hayallerine ortak olan arkadaşı. Herşeye pozitif bakan, neşeli sevgilisiyle evlenme hayalleri kuran bir başka hayallerine ortak arkadaş, Ceren. Kerem, herşeyi bildiğini zanneden etrafında ki her kıza karışan yumrukları meşhur maço bir adam. Tolga, Hiçbir şeyden haberi olmayan, herşeye merak edip çekinmeden soran bir başka sevgili. Onların hepsi Mina Bulut'un hayallerine ortak olan arkadaşları.

Metenin yanina biri geldi, kafami kaldırdığımda o gün ki gördüğüm psikopat çocuğa aşırı benziyordu.Alaycı bir gülüşü vardi yüzünde ; " merhaba " dedi " merhaba " dedim korktuğumu belli etmeyen bir sesle " Nasilsin" "Iyim sen " " seni gördüm daha iyi oldum" diyip göz kırptı " bu arada adin ne " diye sordu " Melisa senin? " "Yekta" dedi. Evet, kesinlikle bu o gün gördüğüm çocuktu.

Okula ilk geldiğimde görmüştüm onu.Sonrası zaten karanlık

'Engellere rağmen eğer hala aşıksan bu aşk ölümsüz bir aşktır.' Herkesin içinde saklı duran bir aşk yatar. Cansu ve Mete birbirlerini tanıdıkça aşkı öğrendiler, nedensiz sevdiler, imkansızlığı yok ettiler, birbirlerine umut oldular. Onlar dudaklarıyla söyleyemediklerini gözleriyle anlattılar. Onlar yan yanayken saatler saniye gibiydi. Bütün zorluklara birlikte göğüs gerdiler. Onlar birlikte olduktan sonra dünyanın her yeri cennetti. Aşk onlar için bir imtihandı. Aşklarında sadece bir engel vardı; Güven duygusu. Güvenmek bu kadar zor olmamalıydı. Onların hikayesi çok farklıydı. Birlikte olmaları için gereken üç şey vardı; Yürek, Güven ve AŞK. -KESİT- "Hayatım hep böyle gider sanmıştım. Aşkı tatmadan, hayatı umursamadan sonra işte sen çıktın karşıma bir mucize gibi hayatıma girdin. Ve sen hayatıma girdikten sonra ilk kez o tarifsiz duyguları yaşadım. Ben seninle nefes aldığımı hissettim, kalbimin dengini buldum. Artık senden başka kimseyi istemiyorum. Sadece benim ol... sadece benim meleğimsin." dedim ve ona daha sıkı sarıldım. "Peki niye ben?" Sorduğu soru karşısında şaşırmıştım. Aslında bende bilmiyordum sorunun cevabını, niye o? "Çünkü... yıllardır sakladığım aşk cümlelerimi sen ortaya çıkardın. Ben karanlıkta yolumu kaybetmişken ışığınla aydınlattın yolumu. Bu sözleri sadece sen hak ediyorsun." Cansu başını göğsüme koymuş sıkıca sarılmıştı. Onun eşsiz kokusunu içime çektim. "Bu sözlerin kalbinin atışından, kalbinden geldiğine inanıyorum. Ama biliyormusun beni sana bağlayan sözlerin değil... Beni hiç bırakma olur mu?" Bu hikayede hayatın zorluklarını, aşkı, aşkın gücünü, bazen kırgınlığı bazense mutluluğu tadacaksınız. İlk yayımlanma tarihi: 29 Mayıs 2015 Cuma ©Tüm Hakları Saklıdır.