Elinde kahve bardağı ile masasına doğru yürüdü. Cep telefonunu bıraktığı yerden alarak cevapla tuşuna bastı. Rehberde kayıtlı olmayan numara beni neden arasın ki? - Merhaba. Tanıdık bir sesti. İrkildi hayretten ama istifini bozmadı. + Bu ne büyük sürpriz? Yaşamana sevindim +, diyerek istihza ile güldü. - Beş para etmez adamlarına mı güvendin yoksa? Benim değerim bu mu yani? + Merak etme. Değerin şuan itibarile çok yükselmiş durumda. Senin başına öyle büyük bir ödül koyacağım ki, aynaya baktığında yansıman bile seni vurmak isteyecek. Kinayeli bir ses tonu tekrar irkilmesine neden oldu. - O kadar uzun yaşamayacaksın. + Beni bulman uzun sürer, sen de biliyorsun. Bir anlık sessizlikten sonra duyduklarını duymamış olmayı diledi. - Seni buldum bile!

Eski şiirlerimin bir derlemesi. Roman yazmadan önce şiir yazmayı severdim.

Hani hayatta en çok isteyip de zamanla uğraşıp olmayınca vazgeçtiğiniz hayaliniz oldu mu hiç? Vazgeçtiğiniz için daha sonra üzüldünüz mü? Yıllarca neden peşine düşmedim ki sanki? diyerek didindiniz mi? Kendinizi suçladınız mı? Bu hikayedeki genç yetenek aynen sizin ilk haliniz gibi. Sizden, bizden tek farkı var : Mehmet asla vazgeçmiyor. Sonuna kadar gitmeye kararlı. Amatörler için ülke çapında organize edilen, genç yeteneklerin arandığı bir müzik yarışmasına katılmaya karar verir. Süre tükenmeye başlarken, ekibinden ikisi hastalık sebebiyle hazırlıklara katılmaz. Çaresiz kaldığını hissetmiştir, ama bu fırsatı kaçırmak da istemiyor. Ekipman için parası yok, stüdyo kiralamak ise sadece rüyalarını süslüyor. Her sıkıntısı ona, vazgeç, bu sana göre değil, bırak işi bilenler devam etsin, diye fısıldıyor. Her şeye bir çözüm bulunur sloganını dilinden düşürmeyen genç adam tekrar kendinde güç bulmaya çalışır. Bu, bambaşka bir hikaye... Bu, kararlılığın, dayanıklılığın, iradenin hikayesi... Bu, hayatta hayallerinden vazgeçmeden sonuna kadar mücadele veren büyük insanların hikayesi... Bu, sizin hikayeniz...

İyi okumalar