Tanıtım Merhaba. benim adım rüya Koreyi seven 17 yaşında küçük bir kızım ^^.(çok küçüğüm maşallah :D ) Korenin nesinimi seviyorum ? İnsanlarını , İdollerini , Kokusunu , evini , yemeklerini ( şaka şaka asla tavuk bacagı yada deniz atı yemem :D ) yerini , oyuncaklarını , eğlence mekanlarını ve ben Korenin herşeyini Sev...
Dünyada 2 tür insan vardır. Gerçek insanlar ve hibritler. Hibritler yarı insan ve hayvan genlerine sahip olarak doğarlar. 20 yaşlarına geldiklerinde yaşlanmaları durur ve pet mağazalarında gerçek insanlar için satışa sunulurlar. ''Merhaba Pet dükkanına hoşgeldiniz. Nasıl yardımcı olabilirim?'' bayan sordu. Çok yalnız...
Bir iddia .. Kazanan : Tao Kaybeden : Suho Kurban : ..? @-xoxo-kk / Telefon Şakası / Tüm hakları saklıdır!
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
President of the school is waiter -Okul Başkanı Bir Garson *Tanıtım* Erkeklerin tümünden nefret ediyorum. Onlar dünyanın en salak varlıkları. Evet, ben de bir erkeğim. Lanet olsun ki böyleyim. Babam bir yıl önce evi terk etti. Evi terk etmesi sorun değil. Ama salak adam işte. Paraları alıpta kaçmış. Babam paraları alı...
Ve Tanrıya bir kez daha isyan ettim kollarında olduğum bu çocuğa sarılamadığım için...
"Merhaba ben Park Chanyeol.Çok ani olduğunu biliyorum ve sen beni zerre kadar tanımıyorsun fakat...Ben senin gelecekteki kocanım" Çeviri bir hikayedir. Yazar: Otpismyoxygen Orjinal: http://www.asianfanfics.com/story/view/591693/the-fortune-teller-said-that-you-re-my-future-husband-fluff-romance-exo-baekyeol-chanbaek
Hikaye Adı: Disiplin Couple: Krishan Yazar:Ekin Bölüm Sayısı: Belli değil TANITIM “Annem veya babam değilsin. Bana karışmayı bırak.” Luhan ofladı ve koltuğa oturdu. “Beni buraya, senin gibi birinin yanına gönderdiklerine inanamıyorum. Sanırım ne mal olduğunu onlar göremedi.” Kris, yumruğunu masaya vurdu. Ve yüzüne eği...
İnsan yaşadığı anın değerini yaşadıklarından ötürü değil, neler yaşayacağını bilmediğinden ötürü bilmez.Seni çok seviyorum; bir gün seni terk etme gücümü kendimde bulup bulamayacağımı bilmeye bilmeye...Anlıyor musun? Gel "Biz" olalım demek kolay...Benimle hiç olur musun?
