Birbirlerinin zehirlerine panzehir olanların hikayesi bu... Gereksizce gülüp sebepsizce ağlayanların, ruhlarında ki küçük çocuğun hikayesi... Sonunun bile belli belirsiz olduğu, birbirlerinin ruhlarına dokunanların hikâyesi.. Sonunu asla tahmin edemeyeceğin bir hikâyenin başlangıcına hoşgeldin..
Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYL...
Sadece masmavi hayallerim vardı. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız hayaller... Sadece gerçekleşmesini istediğim bembeyaz dileklerim vardı. Bulutlar kadar özgür dilekler... Saklı olan bir hazine gibiydi kalbi. Keşfedilmeyi bekleyen bir hazine. Mutluluk tınısı sesi duyuluyordu uzak diyarlardan. Aşkı ve mutluluğu yanlış beden...
O benim yokluğumda kaybolurken ben onun bir çift gözlerinde kayboldum. Biz o kadar biz olmuştuk ki.. O kadar kendimizdik ki.. Beraberdik herşeyden önce.. Biz Yağızla İremdik.. Biz öyle birşey yaşıyorduk ki birbirimizi paramparça etsek bile, birbirimizde teselli buluyorduk... Çünkü biz seviyorduk.
EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bil...