Soğuktu. Teni kadar soğuktu bakışları. Ardındakileri gizleyen, kendine dair en ufak bir iz taşımayan koyu kahve gözler... Vurulmuştum. Kendi iyiliğim için ondan uzak durmamı istemişti. Ardından beni öperken tüm benliğimi ele geçirdiğini fark edememiş miydi? Ona bağlanmış, kendimi dudaklarının tadında, teninin soğuğunda kaybetmiştim. Gözlerinin kenarlarına işlemiş gölgelerini yok etmek istemiştim. Sustukça taşlaşan kalbini eritmek... Oysa derin sessizliği değil miydi beni ona çeken? "Yok Azra. Anlatacak bir şeyim yok. Gördüğün kadarım işte." Değildi. Çünkü bana ruhumu aydınlatan gülümsemesini bahşetmişti.

Kozadan çıkmış bir kelebek, Bir günlük ömre aşık olmuş adam.

.

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Meltem ve Boran'ın Hikayesi Tamamlandı

❤️ Epsilon Yayınevi ile raflarda! Kitaptan ilk üç bölüm okuyabilmeniz için yayında! #1 Romantizm Yaman, Rüya için, tıpkı onun söylediği gibi, bir kahraman olmak istemişti. Bir katil değil, öfke ve sertlik dolu bir adam değil, basit bir kahraman... Sadece bir anlığına da olsa, uzanıp kızın elini tutsa, değişebileceğini hissetmişti. Yoktan var olup bambaşka bir adam olabileceğini... Karanlık denizi aydınlatan bir deniz fenerinin ışığını görmüştü gözlerinin içinde. Öyle parlak, öyle güzel bir ışıktı ki gözlerindeki, adama o karanlık denizi aşabileceğini hissettirmişti...Sanki yalnızca bir kez sıkıca yakalasa o eli, tüm kirleri terk edecekti bedenini. Ama adam o eli tutmamıştı. Nasıl tutardı ki? Tutamazdı. Tutarsa kirletirdi. Tutarsa değişmesi gerekirdi. Başlangıç : 31.12.2013 Bitiş Tarihi :11.10.2016 İnstagram / llchaim Facebook grubu / BUSE ATMACA HİKAYELERİ

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

"Eliz ateşle oynuyorsun." diye mırıldandı ılık nefesi tenimi gıdıklarken. "Ben..." dedim biraz daha cesurca gözlerine bakarak. "Ben ateşle oynamıyorum Demir. Ben ateşin ortasındayım, onu tanıyorum ve..." "Ve buna rağmen yanıyorum." diye bitirdi benim cümlemi. Doğduğundan beri karanlıkla boğuşan bir adam, hayatında değer verdiği herkesi kaybetmiş bir kadın. Hayatın onları kesiştirdiği noktayı okumaya ne dersiniz? *** (Kapak için @uyuyanwampir'e bolca teşekkürler.)

Aşk ‘’Ayşegül….’’ Sesin tanıdık tınısı kalbimden ciğerlerime kadar tüm vücudumu yaktı… Doğru değildi… Bana dönmemişti… Beklemiştim… Sadece beklemiştim… Şimdi tamda tekrar yeni bir hayata başlayacağım gün… buradaydı… Yanımda duran adama baktım. Yalvaran gözleriyle ‘yapma ‘ diyordu. ‘’Gül Ayşem…’’ Bir kez daha duydum sesini… Yapamazdım…O imzayı atarsam ben olamazdım bir daha… Arkamı döndüm,eteklerini topladığım gelinliğimle ona doğru koşmaya başladım. Umrumda değildi , umrumda olmayacaktı artık başkaları… Hızla koşup kollarına atladım. Göğsüne daha fazla sıkıştırdı beni,öptü ,kokladı… ‘’ Koş…’’ Arkamızdan yağan kurşunlara inat koşuyorduk… Nereye olduğu önemli değildi. Nasıl olduğu da önemli değildi… ‘’Aşk…’’ ‘’Gül Ayşem…’’ Hikayemiz yeni mi başlıyordu yoksa kaldığı yerden mi devam edecekti bilmiyordum… O yanımdaydı… O benimdi… Başka hiçbir şeye ihtiyacımız yoktu. Bindiğimiz arabanın uzaklaşmasıyla arkama baktım… Geride bıraktıklarıma… Hüzünlü bir bakış değildi. Üzgün hiç değildim ama bundan sonra hep eksik kalacaktım.. Belkide fazla…. ‘’Selim…’’ ‘’Söyle Gül Ayşem..’’ ‘’Beni hep seveceksin değil mi ?’’ ‘’Seni sadece sevmeyeceğim hazan gülüm ,seni her gün yeniden seveceğim …’’