(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

"Ben.." dedim yutkunarak. Yüzüne baktım. "Ölmek istemiyorum." Gülümsedi, yüzü hüzünle gölgelenmişti. "Ölmeyeceksin." Kayıp Tanrıça serisi 2.kitabıdır. 6 Haziran 2015 Tüm Hakları Bende Saklıdır. ©

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Bu hikaye sizi yormayacak okumanizi tavsiye ederim... yorumlarinizi da bekliyorum ...Takipte kalin...

Neredeydim ben neden herkes bana deliymişim gibi bakıyordu. Asıl garip olan bana bakanların hiç birini tanimiyordum. Onlara merak dolu gözlerle bakıyordum. Kendimi deli gibi hissediyorum resmen ... artık dayanamayıp yaklaşık 18 yaşında olan kıza sordum "Benim hastanede ne işim var ? Ve siz kimsiniz?' Herkes bir ağlamaklıydı. Ne vardı ki başım çok acıyor zaten . "Biri birşey söylesin artık' diye cıkıştığımda yaklaşık 18 yaşında olan kız dedi ki : "Beni tanımadın mı ben Deniz biz beraber kalıyoruz ya Selin ,sen iyi misin okulda merdivenlerden baya kötü düştün.' Merdivenlerden mi düşmüştüm ? İyide nasıl yani neden ben hatirlamiyordum . Başıma çok fena bir ağrı girmişti. Gözlerim kapanmıştı. En son sadece "Doktoru cağırın'diye bir çığlık duydum başka da yok. Gözlerimi açtiğımda her şeyi hatırlıyordum.Ben ve sakarlıklarım illa son anda kantine gidecektim deme . O anı çok iyi hatırlıyordum. Ayağım nereye takılmışti ki ? Deniz ile aynı evde kaliyorduk. Ben mutluluğu arayan bir kızım ...