Osmanlı'nın en keskin döneminde savaş entrika dolu duygusal bir macera... "Bu savaşta ya iktidar olacaksın ya da güç. Seni seçiyorum hatun. Bu sıradan bir seçim değil, zira cihanın bir diğer sahibi sen olabilirsin. Sadakatini gösterirsen elbette. Altın yola giden yol kanlıdır çetindir. Eğer zayıf düşer isen başlamadan kaybedersin. Zira altın yolun sonundaki saadeti bulur isen sırtın yere değmez..." /Tüm kişi ve karakterler hayal ürünüdür/

..."Hayır!" diye bağırdı Lord Kahor. Ardından baltasını çıkardı ve bir şifacının yüzüne savurdu, sonra bir diğer şifacının yüzüne daha. Teker teker şifacıları ve Baş Şifacı'yı öldürdü. Sonra baltasını oğluna vurmak üzere kaldırdı ve Nelia, kardeşinin önüne geçti. "Annemin hatırasına böyle mi davranıyorsun!" dedi çatılmış kaşlarının altındakilerle babasını süzerken; sesi rutubetli odada yankılandı. O çatıklığın hüzünlü bir hale dönüşmesi pek uzun sürmedi: "Lütfen, kardeşimi de benden alma." Sözcükler ağzından zar zor döküldü. Kahor kızının gözlerine baktı, baltasını bıraktı ve köşedeki siyah bandajı aldı. (Kathirion Şehri'nde yaşayanlar, Kath'lı diye çağrılır ve Kath'lıların kültüründe bir bebek doğarken ölürse, o bebeğin gözleri siyah bir bandajla sarılır ve bebek gömülür. Ancak bir bebek doğarken annesi ölürse o bebeğin gözleri yine siyah bandajla sarılır ve hayatı boyunca kör gibi yaşar. Böylece cezasını çektiği düşünülür.) Kahor siyah bandajla oğlunun gözlerini sardı ve bağladı. Sonra Nelia'ya döndü: "Ona ben bakmayacağım, sen bakacaksın." dedi sinirlice. Nelia kafasını salladı. Geçmişi bütün gecelerden daha siyah olan bu bebeğin geleceğinin rengini ayarlamak kendi ellerindeydi. Onun adı Khazon'du...

Ona sordum. Kan için, günah için. İncileri istemedim, diğer kızların hakkında konuştuğu, Ya da hoş mermer sarayları, Hatta hizmetçilerin ağzından güller... Ben narları istedim, Karanlığı istedim, Onu istedim. Bu yüzden yakaladım kralımı ve kaçtım, Ölümün topraklarına, hükmedeceğim yere İnsanlar fısıldadı, onun beni aşağı sürüklediğini... Sana anlatacağım, değiştiğimi, sana anlatacağım, Dudaklarımdaki bu kırmızılığın, şarap olmadığını. Bütün bir krallığın dışında, o sadece benim için diz çöktü. Bana Kraliçe dedi, bana Merhamet dedi, Anne, anne, umarım bunu anlarsın. Bil ki, yatak sıcak ve bizim kalplerimiz üşümüş, Bil ki, asla burada olduğumdan daha iyi olmadım. Çiçekler gönderme anne, onları nehre atacağız, Çiçekler ölüler için, en azından ölümlülerin söylediği bu. Geri geleceğim, eğer kalbim buz tutarsa Ama anne, bugün değil.

Tolkien'in eserlerinde bahsi geçen Son'a ve Savaşların Savaşı'na dair bir fan fiction.