Bu hikaye sizi yormayacak okumanizi tavsiye ederim... yorumlarinizi da bekliyorum ...Takipte kalin...

kimseyi küçümsemeyin!!!

Cinler kimine göre inandırıcı gelmeyebilir. "Görmediğim bir şeye neden inanayım ki?" Cinlere inanıp inanmamak sana kalmış. Fakat onlar adının geçtiği, istedikleri her yerdeler. Yeri gelir seni izlerler. Beslemesiz yatılan yatağın tavanında, destursuz girilen tuvalette, anadan doğma gibi çıplak olduğun banyoda bile seni izleyip dalga geçebilirler. Ya da kim bilir, belki seni sempatik bulup aşık olurlar ha? Ya da bundan rahatsız olup musallat olabilirler? Neden olmasın? Bunu okumak onları tanımanın bir yoludur. Eğer inkar edersen kaçmak için yol yoktur. Bu arada benden söylemesi. Dikkatli ol, şuan arkanda bu yazıyı okumana tanıklık ediyor olma ihtimalleri de yüksek. İstersen arkana bak.

Ünlülerin komik konuşmaları gülmek garanti ! :D

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

İçindeki kocaman boşluk hissiyle yeni bir şehire taşındı, Duru. Bumerang gibi kendini tekrarlayan günlerden biraz olsun kurtulmak istiyordu. Öyle de oldu. Yeni şehir beraberinde gömülü sırları getirdi. Hayatın acımasız gerçekleriyle ilk kez karşılaşan Duru'ya iki kişi destek oldu. Birisi yakışıklı mı, yakışklı; Çağan. Diğeri ise gözlerinde gökyüzünü taşıyan; Atlas. Peki, aşk tek kişilik miydi, Herkese güven olur muydu? İşte bu soruları Duru'ya gelen gizemli mektuplar cevapladı. Duru'nun hayatının yıkılış ve yeniden inşa edilme hikayesi!

Annesinin doğumda öldüğünü sanan Hira peşine düşen sapığından kurtulmak için rol yaptığı çocuğa aşık oldu. Hayattaki tek öncelikleri bira, uyku ve kadınlar olan Barış hayatındaki tek masum şeye aşık oldu. Yaşanmışlıklar, anılar, dostluklar, verilen sözler ve hayaller... Tüm bunların birer yalan olduğunu öğrendiğinizde siz yine sevdiğiniz adama gider miydiniz?

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

Herkesin bir derdi vardır. Bazıları geçer, bazıları geçmez. Bazıları anlatılır bazıları da anlatılmaz. Bazen de anlatmak istersin ama dinleyecek kimseyi bulamazsın. Bilirsin, muhabbettir ihtiyacın ama edecek kimse yoktur. İşte bu kitap bunun için, dertleşmek için yazıldı. Yalnız olmadığını bil diye yazıldı. Muhabbet için, muhabbetle yazıldı... Biraz yağmurun, biraz da hüznün düştüğü gecelerde bu kitabı okurken şunu hissedeceksiniz; "Hâlâ dertleşebilecek birileri varmış bir yerlerde..." Hikmet Anıl Öztekin **** Kitabı D&R mağazaları, size en yakın kitapçı ve tüm internet sitelerinden bulabilirsiniz.