Yeni Dünya III ☸ Sardoniks Yeni Dünya'nın hissizleri devrim başlatacaklarının haberlerini aylar önceden verdiler. Dünyalılar ise Yeni Dünya'yı yok etmeye ant içtiler. Ametist ve Kalsedon'un yanına bir şehir daha ekleniyor artık. Sardoniks; Dolunay ve Dimitri'nin liderleri olduğu şehir. Onlar hem Karneol'un hissizlerine hem de Laurel ve Corrin'e karşı gelmek zorundalar. Sardoniks şehrinin yükselişi, diğer şehirlerden çok daha hızlı gerçekleşiyor. Yeni Dünya'nın en güçlü şehirlerinin bir rakibi daha var artık. Ametist ve Kalsedon sadece birer başlangıçtan ibaret. Ametist şehrinin ve Yeni Dünya'nın birçok şehrinin lideri Laurel Ametist'in tıpkı gezegenini son ana kadar koruyacağı gibi, Kalsedon'un lideri ve birçok şehrin de mimarı Jared McCorrin de safirlerini ve Kalsedon'u koruyacak. Karneol'un Lideri Elijah ise artık hissizlere karşı değil hatta tam tersine onların yanında savaşacak ve kızıl şehri için her şeyi yapacak. Yeni Dünya'nın sonu belki de böyle olacak. Dolunay neyi seçerse seçsin pişman olacak. Her şekilde fedakarlık yapacak ve kayıpları olacak. Dimitri istese tüm bunları durdurabilecek güce sahip olabilir. Fakat bir seçim yapmak zorunda. Gümüşler, Gölgeler, Safirler, Ametistliler ve hatta Hissizler. Hepsinin kayıpları olacak ve her şeyin sonunda içlerinden biri yok olacak. Bilim Kurgu #9 21 Nisan 2015 - 15 Ocak 2016

❅ Bilim Kurgu #4 ❅ Öne Çıkan Hikaye ❅ Keşfedilmemiş Cevherler 2015 Bilim Kurgu Üçüncüsü Yeni Dünya II ❅ Kalsedon Yeni Dünya. Ametist ne bu gezegenin başlangıcı ne de bu gezegenin sonu. Safirler, birkaç gümüşü de yanlarına alarak Kalsedon şehrini ele geçirdiler. Bu şehrin mimarı, aynı zamanda safirlerin lideri ve Yeni Dünya'nın kurucularından biri. Jared McCorrin. Artık Yeni Dünya'nın kaderi onun, safirlerinin ve Kalsedon'un elinde. Laurel asla pes etmeyecek. Ametist'i ve ona bağlı olan şehirleri son anına kadar koruyacak. Onun aklında tüm bunlardan fazlası var. Laurel Ava Claudio Ametist, geleceği gördü. Ve tüm bunların sadece başlangıç olduğunu en az Corrin kadar iyi biliyor. Dolunay ve Dimitri, safirlere yardım etmenin cezasını çekmek zorunda. Artık hem Ametist'in hem de Kalsedon'un planlarını durdurmaları gerek. Kalsedon onlar için ne bir umut ne de bir kurtuluş. Kalsedon da en az Ametist kadar kötü bir yer. Yeni Dünya, bir isyanın pençesinde. Bu başkaldırı ne ilk ne de son onlar için. Fakat bunu durdurmak zorundalar. Yoksa her şeylerini kaybedecekler. 18 Kasım 2014 - 15 Nisan 2015

✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı ✧ Bilim Kurgu #1 ✧ ''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.'' ✧ Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer fikirler öne sürülmüştü; keşif, koloni, kaynak... Fakat asıl neden bunlardan hiçbiri değildi. Yeni Dünya'yı diğer gezegenlerden ayıran bilinen ve bilinmeyen onlarca, belki de yüzlerce farklılık vardı. Bunların başında gezegene gidecek olan kişilerin seçilmiş kişiler olması geliyordu. Hepsinin bir ortak noktası vardı fakat hiçbiri bunun farkında değildi. Dolunay Ateş de onlardan biriydi. Üstelik ilk gruptaydı. Ve belki de Yeni Dünya'nın etkisini en çok hissedenlerden biri olacaktı. Dünya'dayken de sıradan biri değildi, başka bir gezegende sakin duracağını kim söyleyebilirdi? Ametist şehri o yılın dönüm noktasıydı. İsyanların, devrimlerin ve savaşların ilk kısmı Yeni Dünya'nın kalbi olan bu şehirde başlayacaktı. Yüzlerce dostun ve düşmanın, aşkın ve nefretin, yok oluşun ve yeniden doğuşun hikayesinin başladığı yerdi. ✧ Ametist ve Kalsedon, Öne Çıkanlar listelerine eklendi ✧ Ametist kitap olmuştu, şimdi yeniden Wattpad'de Yazılma Tarihleri: 15.07.2014-15.11.2014 Yeniden Başlangıç: 05.12.2020

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne