Hayata 1-0 yenik başladım.Büyümüşte küçülmüş deyimi tam bana göre sanırım.Çok küçük yaşta kaybettiğim annemi hayal meyal hatırlıyorum.Babam anlatırdı.Bizi hep seveceğine söz vermiş.Hatta bizi izliyormuş bile. Çocukken inanırdım.Hatta her akşam ellerimi açıp annemin gelmesini yalvarırıdım.Zamanla gelmeyeceğini anladım...
Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecekt...