Goździkowa Łapa, określana najpiękniejszą kotką w Klanie Słońca, rodzi się uprzywilejowana. Jako córka samego lidera dostaje wszystko, co najlepsze. Wszelkie hołdy należą do niej. Ale Goździkowa Łapa ma siostrę. Grzmiącą Łapę. Wbrew swojemu imieniu słowa drugiej zwyczajniejszej z wyglądu kotki nigdy nie rozbrzmiały i nie zatrzęsły Klanem Słońca tak, jakby tego chciała. Uczennica kocha swoją siostrę. Widzi w niej autorytet. Wie, że piękna kotka ma szansę zostać dobrym liderem. Zimne szpony chwytają jednak serce Grzmiącej Łapy z każdą wygraną Goździkowej Łapy, z każdym jej sukcesem i pochwałą. - - - - - - - - - - - - - - - - - * Dosyć krótkie rozdziały * Może usunę publikację, jeśli nie spodoba mi się rozwój tej pracy (piszę spontanicznie, bez planu) * Nie obiecuję, że będzie to przyjemne, zwyczajne opowiadanie. Może zamienić się w dosyć specyficzne. Kto wie? A może będzie takie, jak wszystkie. * Na podstawie książek Erin Hunter pt.: "Wojownicy"

Pięć legendarnych klanów odeszło na zawsze, a pozostałe po nich koty, nowe generacje, zdają się nie rozumieć, jak ważny jest Kod Wojownika i wiara w Gwiezdny Klan. Te koty, które pamiętają o czci, jaką należy oddawać przodkom, prawie zniknęły. Pozostała jedna wyjątkowa kotka, która chce przywrócić porządek rzeczy. Nadchodzą niestety niepewne czasy. Gwiezdny Klan odzywa się do Świetlistej Skóry po wielu księżycach ciszy, nie daje jej jednak zbyt wiele nadziei. Przeciwnie - ostrzega przed ogromnym zagrożeniem, które ma nadejść z nieba.

Maddison Monroe myślała, że to nie może się udać. W końcu ona i małe miasteczko? Po siedemnastu latach spędzonych w niespełna dwumilionowej aglomeracji? Ojciec Maddie nie dał jej jednak wyboru. Uznając, że po tym, co przeżyła, przyda jej się zmiana klimatu, wyprowadza się na drugi koniec Stanów, co wcale nie pasuje Maddie. W końcu musi zostawić w Austin całe swoje życie, wszystkich przyjaciół i całkiem już wyrobioną markę w branży malowania karykatur! Ostatecznie jednak Maddie wraz z ojcem przeprowadza się do Elizabethtown, Pensylwania, miasta liczącego nieco ponad dziesięć tysięcy mieszkańców, i rozpoczyna naukę w nowej szkole - w samym środku semestru zimowego, o zgrozo! Wszystko jednak zdawałoby się układać dobrze - Maddie poznaje nowych znajomych, chłopaka, a jej talent zostaje zauważony - gdyby nie jeden drobny szkopuł. Okazuje się bowiem, że w Elizabethtown wystarczy jedna niewłaściwa znajomość, by spotkał cię społeczny ostracyzm. A jeszcze gorzej, kiedy ta znajomość ma jakąś wyraźnie mroczną, traumatyczną przeszłość. Bo Maddie przecież, jak zawsze, nie może się powstrzymać przed ratowaniem zbłąkanej duszyczki... Okładka: @jennhills

Co zrobisz, kiedy wypadek odbierze ci jeden ze zmysłów? Możesz pogrążyć się w rozmyślaniach i żalu. Już nigdy nikogo nie zobaczysz. Możesz udać się na terapię lub pogrążyć w smutku, jedząc same niezdrowe rzeczy. Możesz nabawić się depresji, czy nawet posunąć się do samookaleczania. Melania nie zrobiła żadnej z tych rzeczy. Wręcz przeciwnie - wraz z brakiem zmysłu widzenia, uzupełniła swoje życie i odszukała fantastycznych ludzi. Tomek, Leo, Fela, Gerard i Mel założyli zespół, który każdemu z nich pozwolił oderwać się od szarej rzeczywistości i życia pełnego zmagań. okładkę wykonała @SiiriVanwyngarden

"- Zostawcie Daniela w spokoju! - I co? Ślepa dziewczyna powie nauczycielom co widziała? - zakpił Jeff, a gdy zobaczył uznanie w oczach Malachy'ego, uśmiechnął się szeroko. (...) - Jak jesteś taka mądra, to powiedz, kto cię popchnął? - ryknął Rick. - Widzisz przemoc, ta? Powiedz, który cię teraz uderzy?!"

„Trzeba robić przeciwieństwa tego, czego ludzie od nas oczekują. Jak inaczej można ich zaskoczyć?" Roxanne Lavrova jest początkującą dziennikarką, której życie od początku jest pasmem samych niepowodzeń i jak to mówią „Zawsze piasek w oczy i chuj w dupę". Do momentu, kiedy dostaje życiową szansę by jako pierwsza ze wszystkich rosyjskich dziennikarzy oraz pisarzy móc napisać pierwszą biografię wschodzącego młodego łyżwiarza figurowego, który wygrał ostatnie Grand Prix - Yuri'ego Plisetsky'ego. Życie Roxanne przewraca się o sto osiemdziesiąt stopni, bo nie dość iż musi zacząć mieszkać z łyżwiarzem, który nie ma najmniejszej ochoty spędzać z nią więcej czasu niż trzy minuty to musi walczyć z jego fankami zwanymi Aniołkami Yuri'ego. A na dodatek wszyscy męczą jej biednego kota.. STATY OPOWIADANIA: Rozdziały: 8/? Ilość stron: ( na koniec ) Specjal: ?/? Tom: I/I Rozpoczęcie książki: 19.04.2017 Zakończenie książki: Okładka zrobiona przeze mnie :D Książka pisana wraz z @LizzySan.

bardzo nieprzyzwoite, przepełnione podtekstami seksualnymi, bluzgami i satyrą opowiadanie o tym, jak bohaterowie Kuroshitsuji dostali się na Facebooka. #23 in Humor (27.05.16) #60 in Fanfiction (13.08.16)

Kolejny typowy fanfick, gdzie OC autora ma swoje problemy w ghoulowskim świecie. Co tu jeszcze dodać? Średnio wiem, bo sama nie jestem jeszcze pewna, jak to dokładnie się potoczy. Przyznam się bez bicia, że pomysł na to opowiadanie spłynął na mnie w autobusie i tam też zostało ono napisane. Na cuda literackie nie liczcie, ale myślę, że da się to czytać :") Pomimo mylącego wstępu podkreślam, że NIE JEST TO YAOI. I żeby nie było, informuję, że OPOWIADANIE ZAWIERA NIECO PSEUDO-DRASTYCZNYCH SCEN. Okładka wyszła spod mojej łapy, jak na mnie jest perf, jestem z niej dumna.

Napisane przez nieznanego autora, przetłumaczone z języka holenderskiego. Ja jedynie zedytowałam to, żeby było napisane poprawnie gramatycznie - nie jestem autorką. Tak bardzo spodobał mi się ten tekst, że postanowiłam go przekazać większej ilości ludzi. Nie wspierajcie pseudohodowli!

Zawsze byłam od Ciebie gorsza. Biedniejsza, brzydsza, grubsza. Byłaś blaskiem, ja Twoim cieniem i zgadzałam się na to. Pragnęłam Twojej przyjaźni. Kochałam Cię jak siostrę, której nie miałam. Jednak to zaszło za daleko. Zatrułaś mnie. Chcę się uwolnić. Nie pozwolę Ci mnie zniszczyć. _____ Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami. Nie zezwalam na kopiowanie ani przepisywanie tego gdziekolwiek. Jeżeli zauważysz, że ktoś zbyt mocno zainspirował się moją pracą, daj mi znać. Uczestnik konkursu "Skrzydlate słowa". Okładka: @Flowercy