Az biraz üzgün, dertli, günü kötü geçen, ileri ki günleri için endişelenen, okul derdi olan, kafası karışık olan, umutları yıkılan, ağlayan, kendini yalnız hisseden, hasta olan, topluma kapanık, mutlu olan, sevinçten ağlayan kısacası bu hikaye hepimize gelsin. Yaşam kısa ve hiç bir şeyi fazlasıyla kafana takma ve "Ben başarırım." umuduyla hayatına bak. Sen başarılısın! Bir gün belki hep birlikte kavun yiyip, paytak paytak yürürüz. Kısa ve öz olarak hikayeyi tanıtalım. Tanıtıma bakıp, hikayeyi es geçme çünkü burda yazılandan fazlası sizlerle. Ben Çağkan, 25 yaşındayım. Küçüklüğümden beri, Iraz adında bir kızı seviyorum. 2 tanede dostum var benim. Harun ve Kavun Necati. Aşkların engel olduğu yere, ben yumruk atarım sonrada bir kova su yerim. Sırılsıklam aşk dedikleri bu olsa gerek. Unutmadan söylemek isterim. Benim hayatım çok enteresan. Mahallemizde başlayan, küçük maceralar çığ gibi büyüyor. Harun desen, arkamdan hep işler çeviriyor ve bir garip davranıyor. Kavun Necati, çok iyi bir dosttur. 1 Milyon TL para verseler satarım. Para sonuçta. Şaka şaka hemen inanmayın öyle. İğrenç şakalarım meşhurdur benim. Kavun Necati bir kızı ergenlik döneminden beri sevmektedir. Sevdiği kızın babası manav ve sevdiğini görmek için her gün manavdan kavun alan bir sevgi yumağı. Gelelim Iraz'a. Iraz için her şeyi yapmaya hazırım ben. Yapıyorum da, çok seviyorum be... Neyse duymasın yine sinirlenir şimdi bana. İsterseniz gelelim hikayemize... Kitabı http://www.kitapyurdu.com/kitap/entrikalilar/390136.html bu adresten temin edebilirsiniz ☺

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...