"Kimdim ben? Kimim? Ve ne yapıyorum?" Kimdin sen? Kimsin? Ve ne yapıyorsun? "Sorular cevaplanamayacak kadar zor," Ve cevapları kaldırılamayacak kadar ağırdılar. "Kalbimin ağırlığını hissettiğim bir güne uyandım bu gün." Hislerimin gün ışığı altında yıkanıp, parladığı bir güne açtım gözlerimi. "İlk kez yüzünü aradı gözlerim, nerdesin?" İlk kez beni fark etmeni istedim, burdayım. "İçimde değişen şeyleri hissedebiliyorum. Eskiye dönüş var ruhumda. Eksilenler, bir şeyleri tamamlıyor benliğimde. Giden ruhumun getirdiklerini hissediyor musun?" Alacaklarım, vereceklerinin garantisi mi? "Alacakların, vereceklerimin ön gösterimi."

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?