"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP

Genel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihtiyacı olan... Gece ve Işık. İsimleri birbirine tamamen zıt olan karakterlerinin ispatıydı. Adam gece kadar karanlık, kadın ise güzelliğiyle bir ışık gibi parlaktı. Kadının ihtiyacı olan paraydı. Bulmuştu. Yanında hayatının aşkıyla beraber. Peki sizi hiç tanımayan bir tefeci hiçbir kefil göstermediğiniz halde size neden istediğiniz parayı versin ki? İşte tüm gizem de burada başladı zaten. •• Bana hediye ettiği kolyenin klipsini aradım ama bulamadım. Kutunun içinde küçük de bir anahtar vardı. Ufacıktı. Anahtarın nereye gireceğini sonradan fark etmiştim. El ele tutuşan figürün ortasındaydı anahtar yuvası. "Kolyeyi takabilmen için ellerin ayrılması gerekiyor. Sadece bir seferlik ayrılsın o eller. Bir daha asla bu kolyeyi çıkarma ki ellerimiz ayrılmasın." Geleceği kimse bilemezdi. Neler yaşayacakları hiç belli değildi. Işık, Gece'nin ondan gizlediği büyük sırrını öğrendiğinde tüm hayatları değişecek ve bu sır Işık'ı zor bir karara itecekti. Onlar farkında olmadan birbirlerini yıpratacak ve güvenlerini kaybedecekti. Bu engeli aştıklarını düşündükleri anda, bir ölüm tüm hayatlarını değiştirecek ve onlar farkında olmadan kaçınılmaz sona sürüklenecekler... Bu sonu kendi elleriyle inşa etseler de bir şeyleri değiştirmek için hep çabaladılar. Bakalım çabaları işe yarayacak mı yoksa Gece ve Işık, isimleri gibi birbirlerinin zıddına mı sürüklenecekler? Kapak tasarımı: @dowofficial (rei-nia) NOT: +18 Sahneler bulunur. Uyarıyı okuduğu halde kitaba başlayıp bu sahnelerde saçma sapan yorum yapanlar tarafımdan engellenecektir.

"Neyi merak ediyorum biliyor musun?" Kadının sesi onu derin düşüncelerinden sıyırdı. Kollarını vücuduna sarmış gökyüzünü izlemeye devam ediyordu. "Neyi?" Bakışlarını yıldızlardan çekip yanındaki adama çevirdi. "Nasıl inanabildin?" Boğazına bir yumru takılınca yutkunamadı. Konuşmaya devam edemedi. Gözünün kenarından akan bir damla yaşı gizlice sildi. Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti. "Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyordun. Nasıl yapabildin bunu bize?" Tayfun, başını önüne eğdi. Vereceği bir cevap yoktu. Ne derse desin onu tatmin edebileceği bir cevabı kahretsin ki yoktu. *************************************** Tayfun seneler önce yaptığı hatanın bedelini oğlundan ve sevdiği kadından uzak kalarak geçirmişti. Sema, onu ne kadar severse sevsin yaptığı hatayı affedemiyordu. Hangi kadın, kendi bebeğinden şüphe duyan bir adamı affedebilirdi ki? Yanlış anlaşılmalar, söylenen yalanlar ve çok daha fazlası onları bu noktaya getirmişti. Ancak şimdi her şeyi düzeltmek için adamın elinde büyük bir fırsat vardı ve bunu sonuna kadar kullanacaktı. **************************************** Serinin üçüncü kitabında her şey kaldığı yerden devam ediyor! İkinci kitaptan beri ısrarla sorduğunuz Sema ve Tayfun çiftinin geçmişindeki her şeyi öğrenmeye hazır mısınız? Peki ya diğerleri? Bu kitapta okuyacağınız çok şey var. Umut ve Mine'nin aşklarının önündeki engelleri nasıl birer birer aştıklarını, Azra ve Arat'ın tapılası aşkını, Buğra ve Esra'nın ilk bebeklerinin heyecanını ve tabii ki Barış-Melis ikilisinin acemisi oldukları yeni evlilik hayatlarını... Her şey yolunda giderken hayatlarına dâhil olacak olan karanlık bir adam... Geçmişten gelen bir düşman mı? **************************************** Serinin diğer kitaplarından bağımsız okunabilmektedir. İlk yayım tarihi- 19/05/2017

Güçlü, her şeyin üstesinden gelebilen, deneyimlediği kötü şeylere ve yaşadıklarına rağmen ayakta kalmayı başarmış, kızına ve kocasına tutunan ve onların varlığıyla yaşadığı zorlu günleri unutmaya çalışan iyi bir eş, fedakar bir anne... Çisem Zor. Kendi amaçlarının ve arzularının peşinden gitmekte ısrarcı davranan, bunun uğruna evliliğini tehlikeye atıp ailesini dağıtan bir adam... Alparslan Zor. Hırslı, doyumsuz, istediğini elde etmeye alışmış, hayatında herkesin isteyebileceği türden bir adam varken gözü dışarıda olan ve bir türlü geçmişinin geçmişte kalmasına izin vermeyen bir kadın... Ela Ekin Demir. Kimine göre karanlık, kimine göre acımasız. Başarılı, güçlü, ne istediğini bilen, geçmişi sırlarla kördüğüm olmuş bir adam... Asaf Cihan Güçlü. Onları bir araya getiren kader sonlarını en başından yazmıştı. Kimi hakettiği hayatı yaşayacak, kimisi gerçek mutluluğa ulaşacaktı, bir diğeriyse yarattığı kaosun girdabında boğulacaktı. Tüm hakları saklıdır©

o acımasızdı ta ki hayatına biri girene kadar . o acımasız çocuk ege karaca . o masum kız nehir akbaş. ----------------------------------------------------------------------- Ege kardeşi eda 'nın ölümü üzerine acımasız olur ve karanlığa gömülür. kalbi buz tutar . ama ta ki o kızı görene kadar . saflığına ,güzelliğine ,yemyeşil gözlerine ,kalbine, kokusuna her şeyine aşık olana kadar. nehir 'in babası ünlü bir iş adamıdır . paris 'ten türkiye 'ye taşınırlar.nehirin ilgisini çeken bu genç adam ona herkesten farklı gelir. bakışları tehlike saçıyor resmen ben karanlığım diye bağırıyordu. ama bu bir mafyanın duygularının değişip duvarlarını yıkamayacağı anlamına gelmiyor. ''sana ihtiyacım var.ben tek senin yanında sakinleşiyorum. tek senin yanında duvarlarımı yıkabiliyorum.nehir ben sana değer veriyorum . sana zarar gelsin istemiyorum. seni öpmek ,korumak istiyorum .sen benimsin demek istiyorum.nehir ben hayatımda ilk defa böyle hissediyorum ben seni seviyorum '' ''bende seni seviyorum'' işte işler tam bu noktada karışır . ikiside mutluyken egenin babası sinan karaca (ünlü mafya babası) mutluluklarını gölgeye düşürücek o cümleyi söyler ''hemen o nehir denen kızdan ayrılıyorsun .yoksa o kıza yapabileceklerim aklının ucundan bile geçemez bunu unutma oğul aşk insanı zayıf kılar,güçsüzleştirir. ve ben sendeki bu değişimi gördüm .gün geçtikçe güçsüzleşiyorsun.bu kızdan ayrıl ayrılmazsan kıza neler yapabileceğimi biliyorsun eğer eski acımasız haline dönmezsen seni güçsüz kılan her şeyi hayatından silerim EGE KARACA '' bir cümle insanın canını bu kadar çok mu yakar .sizce onlar pes edip acı çekişlerini izleyip her gün ölmek mi isteyecekler yoksa aşklarını kurtarmak için mücadelemi edecekler?. başlarına beklenmeyecek bir sürü olay gelecek bakalım aşklarımı galip gelicek yoksa düşmanlarımı?

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Genc kız arkasına bakmadan kaçmaya çalışıyordu biliyordu genç kız yakalanırsa herşey biterdi arkasında ona durması için bağıran adamları duysada yoluna devam etti -lütfen durun artık Diye bağıran adamı hiçe sayarak biraz daha hızlandı ama gitiği yolda önüne çıkan arabayla durmak zorunda kaldı genc kız durup bakmaya fırsatı yoktu ama gördüğü arbayı hemen tanıdı genç kız ve durmadan ormanlık alana doğru koşmaya başladı biliyordu azraili arkasında bir nefes uzaklığında kaçamıyacağını bildiği halde koşmaya devam etti -dur lan dur Diye bağıran boriton sesi duyunca tüyleri diken diken oldu genç kızın kesilen nefeslerini koşmaktan ağrıyan baçaklarına rağmen koşmaya devam etmek istedi genç kız ama yolun sonuna gelmişti çünkü olduğu yer bir uçurumdu ve aşağısında temiz oldugu beli olan berak bir deniz vardı korkarakta olsa durdu ama biliyordu kurtuluş yoktu ya arkasındaki azrailine boyun eğecek yada o uçurumda dibi görecek durdu genç kız ve kendine düşünmek için zaman verdi - Çok yoruyorsun beni yavrum hadi gel buraya Arkasından gelen sese dönmek istemesede yavaş yavaş döndü genç adama gördüğü yüze bakmak gelmiyordu içinden ama son bir kes görmek istedi keybetmişliği biliyordu genç kız ama adam bilmiyordu ama öğretecekti genç kız ona da -durmayacaksın değil mi Diye seslendi genç kız yorulmuş ve tükenmiş sesiyle -durmak yok yavrum durmayacağım ta ki sende kabul edene kadar bilirsin kaybetmem ben Genc kız biliyordu o kaybetmezdi ama kaybedecekti bu defa genç adamın gözlerine baka baka geriye doğru iki adım attı -Sakın tek adım atma dur ve bana doğru gel Genç kız tebesüm etti bu adam gözüne bakınca bile bilebilirdi aklından gecenleri ve yapacağını ne yani şimdi bilmiyormu burdan sonra durmak yoktu Tebesüm etti genç kız ve bir adım daha gitti biliyordu bu son adımdı sonrası yoktu -Durrrrrr

Mirza, genç kızın sorusunu cevaplamadan masanın ortasında duran vazodan bir dal çiçek aldı. Parmaklarının arasında çevirirken, gözlerini karşısındaki genç kıza çevirdi. "Leylak çiçeği ne anlama gelir bilir misin?" Asuman boş gözlerle bakarak, göz ucuyla çiçeğe baktı. Mirza'da zaten bir cevap beklememişti, hemen kendi sorusunu cevapladı. "Leylak çiçeği ilk aşk anlamına gelir. Kişiler bu çiçeği ilk aşklarına verirmiş. Buyur, doğum günün kutlu olsun." Diyerek çiçeği genç kıza uzattı. Asuman şaşkınlıkla istem dışı uzanıp çiçeği aldı. Burnuna götürüp kokladı. Tamamen kendinden beklenmeyen hareketlerdi. Kendisini anın yoğunluğuna kaptırmıştı. Mirza karşısındaki kişiyi nasıl etkisi altına alacağını çok iyi biliyordu. Yaptığının farkına varan Asuman sinirle çiçeği masanın üzerine koydu. "Bende o zaman sana bir nasihat vereyim. Bir daha bundan sonra sakın bir kadınla dans etme. Ha bir de avukat adayı bir kız ile asla dans etme. Ön sezileri çok kuvvetli oluyor. Karşısındaki insanın hareketlerini okuyabiliyor." Diyerek tebessüm etti Asuman. Kızlar şaşkınlıkla Asuman'ın ne demek istediğini anlamaya çalışırken, bir de üzerine tebessüm etmesiyle iyice şaşkına uğramışlardı. Güldüğü için Asuman'ın Mirza'dan etkilendiğini sanmışlardı. Mirza, başını eğip güldükten sonra genç kıza çapkınlıkla göz kırparak ayağa kalktı. Kendi masasındaki arkadaşlarına bahsi kazandığına dair işaret çakıp, yerine yürüyerek oturdu. "İddiayı kazandım. Sözünü yerine getir." Büyük aşka vesile olacak olan intikam, bir leylak çiçeği ile başladı. Bundan sonra beraber yanıp, beraber kül oldular. NOT: KİTAP YOĞUNLUKLA DRAM İÇERMEKTEDİR!!!

(19. bölüm sonuna kadar düzenlendi.) Hakîkate, İslâm'a dâir doğru, güzel olan ne yazıldıysa yüce Allah'a; yanlış, kusurlu, çirkin ne yazıldıysa da nefsime âittir.

Kızın suçu adamın ilgisini çekip kendine aşık etmesiydi. Ama bunu yaparken ne adamın farkındaydı, ne de başına bela aldığının. Adam için yaş önemli değildi. Ne olursa olsun MEYRA onun kadını olucaktı. MEYRA AKSOY artık MEYRA BATUR olucaktı. Onu görene kadar aşka inanmayan biriydi ARAS. Annesi Meyra'yı doğururken hayatını kaybetti. Babası ise annesinin ölümünden Meyra'yı suçlu tuttu. Meyra için artık herşey daha çok zorlaşıcak. Adam kıza deliler gibi aşık. Kız bundan habersiz. İşler burda bitmiyor tabiki. Aras' ın düşmanı B ULUT ATEŞ Arastan intikam almak için Meyra'yı kullanırsa, en büyük zaafını kullanırsa işler çok kötü karışacak. Aras ortalığı yıkacak. Peki Bulut intikam için kaçırdığı kıza aşık olursa neler olur? Fakat asıl sorun şu ki Meyra kime aşık olacak? Ona aşık olup nasıl seveceğini bilmeyen ve onu kaçıran adama mı, yoksa intikam için onu kaçıran adama mı? Peki Aras vazgeçecek mi? *** Esaret 1 ve Esaret 2 kitaplarımın kapakları @ssellenophhile tarafından tasarlanmıştır. Çok teşekkür ediyorum.