Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Miray kalbinin yarısını Mert'e vermiş, arkadaşlarını, ailesini geride bırakmış, Mert'i gelecekte kendisi yüzünden başına başka gelebilecek kötülüklerden korumak için Ejderha Dünyası'na gitmişti. Acaba o dünyada onu neler bekliyordu. Peki kehanet ne olacaktı? Gerçekleşecek miydi? Yoksa sadece yaşlıların canı sıkıldığında yazdıkları bir şiir miydi? Peki Dünya'da neler oluyordu? Mert mektubu alınca ne yapmıştı? Peki Can, Melek ve Esra, Mert'ten Miray'ın nereye gittiklerini bildiklerini nasıl saklayacaktı? Bütün soruların cevabı ve daha fazlası bu kitapta. (Lütfen ilk kitabı okumadan bu kitaba geçmeyin.)

Gökçe, vampir konseyinin verdiği görevle safkan bir vampir olarak ailesiyle birlikte dünya boyutuna geçmek zorunda dahası görev tamamlanasıya kadar o boyutta yaşaması gerekmektedir. İnsan okuluna gidip, o sıcak kan kokularını almak ve üstüne üstlük son kurtla aynı okulda olmak zorundadır. Karanlık lord ile kaçınılmaz bir savaş saniyeler geçtikçe yaklaşmaktadır. Gökeçenin son kurdu bulup onu koruması konsey tarafından verilen görevdir... Umarım beğenir ve okursunuz şimdiden hepinize teşekkür ederim. © Tüm hakları saklıdır izinsiz kopya edilemez ve kullanılamaz.

Bir Sadist'e buluşmanın cezası ne olabilir? © Tüm hakları saklıdır

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Duru çevresindeki savaştan bir habersiz sıradan bir genç kızken kendini kanlı savaşın tam ortasında bulmuştu... O sıradan bir kız değildi... Tanrıça İrx onu seçmişti. Ama o haline isyan edemiyordu! Çünkü yanında onu her daim bırakmayacak bir Koruyucu meleğe sahipti.

Alfa deyince akla ne gelir kurt adam mı? İşte yanıldınız.. Alfa liderdir, önderdir, koruyucudur, güçlüdür... Peki bu kurt adam hikayesi değilse ne? Şaşırtıcı nokta orda bu hikayede kurt adam, cadı, saf kan alfa vb doğa üstü canlıların hikayesi. Kahramanımız yakışıklı mı? Sizi tekrar şaşırtıyım kahramanımız bir kadın adı Elenor. Aslında herşey Elenor'un kendini bir anlık duygu karmaşasıyla Lord Fredick okuluna kaydettirmesiyle başlamıştı. İnsanlarla uzun zamandır arkadaşlık etmemişti daha doğrusu insanların yaşadığı yerin yakınına bile yaklaşmamıştı. Ne yaptığından hala emin değildi. Ama bunu yapması gerektiğini hatta ve hatta yapmakta geç kaldığını düşündüğüne emindi. Okulun girişinde devasa antik iki sütun vardı bu sütunların arasında sabitlenmiş tabelada iki kılıç çapraz birbirine geçmiş biçimde duruyordu. Kılıçların üstünde Lord Fredick Güç Okulu yazılıydı. Daha fazla dayanamayıp içeri girdi. Kare biçimde ortası ortak yaşam alanı olan devasa büyüklükte bir okul.. Aman Tanrım!!

''Yanan elleri bir tek bana işlemezken alev alev olan gözlerini bana dikti. O zaman sadece ellerinin değil gözlerininde ateş aldığını farkettim. Başlı başına bir yangındı ve benide yakıyordu.'' Birçok yetenek, güç, hayat. Hepsi bir okulda okurken , çözülmesi gereken bir sır vardı. Hepsini ilgilendiren. Okulun isteklerine göz mü yumacaklardı , yoksa yeteneklerini kullanmayacaklar mıydı ? Bilinmez bağlar ve aşklar. Onları kül edecekti. Ama onların bundan haberleri yoktu. Not: Çokça Elifeyza, hatta direk bazı sahneler Elifeyza. Gakuen Alice içerir. Yazarın istedikleri, olması gereken tuhaf şeyler. İyi günler dilerim.