BANA BİR ŞANS VERMEYE NE DERSİN ************************* Biraz ilerlediktan sonra biri ayağıma çelme taktı ve yere yapıştım. Kafamı kaldırıp arkama baktığımda çelme takanın Serdar olduğunu gördüm. Serdar Yağız'ın sağ kolu gibi bir şeyi idi. Yanında da arkadaşları ve bir kaç sinir bozucu kız vardı. Pislik pişmiş kelle gibi sırıtıyordu. "Ne yaptığını sanıyorsun" dedim kaşlarımı çatarak. "Aaa pardon görmemiştim" dedi yalandan üzgünmüş gibi yaparak. Sonra söze okulun ukala, kendini bi halt sanan, sinir bozucu kızlardan Ece atladı"Aaa nasıl görmezsin Serdarcığım. Görmüyor musun her yeri kaplıyor" diyip iğrenç bir kahkaha attı. Yerden kalkıp Ece'nin karşısında dikildim. "Düzgün konuş" dedim dişlerimin arasından. Bu kız sinirlerimi tavan yapıyordu her zaman. "Aaa canım neden kızıyorsun ki ben gördüğümü söylüyorum" Bu sefer söze Yağız girdi "Ece bırak şu dombiliyle uğraşmayı mazallah seni de yer" işte o an yıkılmıştım ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Gözlerim yanıyordu resmen bu sözü Serdar ya da Ece denen kız dese bu kadar ağrıma gitmezdi ama Yağız'ın demesi beni paramparça etmişti. Hem kırılmıştım hem de sinirliydim ona. Daha fazla kendimi tutamayıp Yağız'ın suratına çok sert bir tokat yapıştırdım. Sonra Yagız ve diğerlerine bakıp "Yazık size adamlık denen birşey yok sizde. Size burda uzun uzun adamlık dersi verirdim ama eşek hoş laftan ne anlar"dedim. ************************** 13.02.2017

Ah gıcık olduğunu bildiğim halde bağlanmıştım ona.Bu bir hata mıydı?Yoksa sonsuzluğa açılan mutluluk mu? (+18 bölümler olacaktır.)

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

Üvey abisi Cenk'le anlaşamayan Deniz komşusu Ege'yle tanışır Denizin en iyi arkadaşıda işin içine girince herşey değişecektir.

Tek bir lambanın aydınlattığı odada gezdirdiğim yaşlı gözlerimi karşımdaki insanlara çevirdim. Ben bunları yaşamak için ne yapmıştım bilmiyordum. Henüz yaşım 12'ydi. Benim yaşıtımdakiler alacağı notları, derslerini, oynayacağı oyunları düşünürken ben ailemi bulmaya çalışıyordum ama her taraf karanlıktı. Sonucum:Koca bir boşluk. Bakışlarımı karşımda oturan abime çevirdim. Onu tanıyordum. Birbirimizle bağı olmayan iki insanken kardeş olduğumuzu öğrenmiştik. Onlar benim öldüğümü sanıyorlardı. Ölmemiştim, karşılarındaydım. Sonunda annem ve babamı gördüğümde başımı iki yana salladım. Bana yalan söylemişlerdi.Bütün her şeyi bilmelerine rağmen saklamışlardı. Bunu haketmemiştim. Oturduğum yerden kalkıp abimin yanına ilerledim. Bu aileden bir tek onu kabullenmiştim. Onu tanıdığım için en çok güvendiğim ve alıştığım kişi de o olmuştu. Yanına oturup minik kollarımı boynuna sardım. Güçlü kollar belimi sararken fısıltı gibi çıktı o sözcük ağzımdan;"Abim."

Sadece masmavi hayallerim vardı. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız hayaller... Sadece gerçekleşmesini istediğim bembeyaz dileklerim vardı. Bulutlar kadar özgür dilekler... Saklı olan bir hazine gibiydi kalbi. Keşfedilmeyi bekleyen bir hazine. Mutluluk tınısı sesi duyuluyordu uzak diyarlardan. Aşkı ve mutluluğu yanlış bedenlerde, yanlış kalplerde, yanlış sokaklarda arayan iki Gezgin: Bir gün aynı sokakta karşılacak mıydı? Peki ya sokak çıkmaz sokak ise? Tesadüf mü, aşk mı yoksa kader mi bilemeyiz ama onlar ya birbirlerinin kaybettikleri umutları olacaklardı ya da vazgeçtikleri. Belki de her şey bir Bahar Rüzgar'ı gibiydi... (#Genç Kurgu'da 2. ) ♡♡♡ Lopus Yayınları ile raflardaki yerini aldı. ♡♡♡ #instagram: @lopusyayinlari #instagram: @niisa.krmn

Yeni okul yeni hayat ve AYAZ ! Acaba Derin bu yeni hayatına alışabilecek mi? En çokta AYAZ'a alışabilecek mi?

Bir günü iyi geçsin diye dua ediyordu Allah'a her gün. Ama kaderdi... Ne olup ne biteceği bilinemezdi. Ağaçtan kopan solmuş bir yaprak gibi bırakmıştı kendini rüzgara. Yorulmuştu. Çok ağır hissediyordu bedenini. Boşluğa bıraktı ruhunu.'Artık ne olursa olsun' dedi genç kız. Bu yaşadıkları ona çok fazla geliyordu. Ama o daha geçliğinin baharındaydı. Ne yapmıştı bunları hakedecek? Bu yaşına kadar yaşadığı olaylardan tecrübe edinmişti. Pişmanlıklarından,hayal kırıklıklarından,üzüntülerinden... Yaşı 17 ve genç olabilirdi.Ama ruhu daha yaşlıydı. Ağlamaktan kızarmış gözlerini açık tutamıyordu artık. Ablasının kollarına bıraktı kendini. Hayatta tek güvendiği ve sevdiği o kalmıştı bir tek. Sadece iki kişiyi seviyordu bu hayatta. Biri ablası diğeride onu canından çok seven sevgilisi... Kazadan tam bir ay geçmişti ama genç kız hala unutamamıştı. Nasıl unutabilirdi ki ona kalbini tamamen adamış bir kişiyi?... Birisi vardı bu olanları ona unutturan... Birisi vardı gözleriyle bakıp ona huzur veren... Birisi vardı kalbinin kırılmış parçalarını tamir eden... Birisi vardı onun hayatını süsleyen.... Birisi vardı onu karanlığıyla mutlu eden... Birisi vardı onu yeniden aşka inandırabilen... Birisi vardı sonsuzunu paylaşabileceği... Birisi vardı gerçekleri öğreten... Birisi vardı sonsuza kadar güvenebileceği...

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!