Anaokulunda kesişen yollar, araya giren uzun sayılabilecek bir zaman ve sonrasında yeni bir hobi... Hayat onları henüz biri 3 biri 5 yaşındayken birbirine bağlamış ama onlar bunu biraz geç anlamış... ~Zehra~ 'Bu gamzeler, bu çekik gözler hayal meyal hatırladığım, küçükken beni her an, nasıl olursam olayım gülümseten gamzeler olabilir mi? Tıpkı onlar gibi sıcak, onlar kadar eşsiz ve onlar kadar beni içine çeken... Henüz 3 yaşında gördüğüm adını unuttuğum ama küçük küçük birkaç anısını hatırladığım o kişiye ait olabilirler mi? Yıllar önce kaybettiğim elimde sadece birkaç fotoğrafı kalan o kızı bulmuş olabilir miyim?' ~Hande~ 'Bu küçücük çene, bu girdap yeşiller... Hayatımın en keyifli anlarından kalan o kişiye ait olabilirler mi? Benden 2 yaş küçük olan o sevimli kızın olabilir mi? Henüz 5 yaşındayken tanıdığım ama bir türlü unutamadığım o kız... Adı neydi sorsanız hatırlamam ama o gülünce hafif kısılan gözlerini hiç unutmadım. Nerede ne yapar bilmem ama elimde kalan birkaç fotoğrafına hemen hemen her gece bakarım. Şimdi aradan geçen onca zamandan sonra bu karşımdaki kız o kız mı? Onu gerçekten bulmuş olabilir miyim?'

Her şeyimi sana verdim, sevdiğim kadını bile... Bazen bana öyle bakıyor ki, beni tanıdığını hissediyorum. Eskisi gibi bakıyor anlıyor musun, şaşırıp kalıyorum, umutlanıyorum. Ama sonra... Sonra yine buz kesiyor o bakışlar, yine hissizleşiyor, yine yabancılaşıyor bana. Belki de benim kabullenmem gerekiyor artık. Ben onu sana bıraktığımda kaybettim, beni unuttuğunda değil....

hanzeh "if we were vampires and death was a joke we'd go out on the sidewalk and smoke and laugh at all the lovers and their plans i wouldn't feel the need to hold your hand" • oneshot

"İyi akşamlar!" Sesi hiç değişmemişti. Zehra, özlemle kısa bir an için bile olsa Hande'nin yüzünü izlerken, Hande de o esnada Sedat'la el sıkışıyordu. "Tebrik ederim, sizin de düğününüze kalamamıştım." Gözlerini kapattı Zehra, bu sözleri Hande'den duymak acı vericiydi. Ancak uzun süre böyle kalamazdı. İçten içe yaşadığı utancı yüzündeki sahte tebessümle maskeleyerek gözlerini açtı tekrar ve bu sefer de Hande'nin ona doğru uzattığı elini sıktı. Bir yabancıymış gibi bakıyordu gözlerine. Yüzündeki tebessüme rağmen soğuk ve mesafeliydi. "Yanındaki kim?" Lanet olasıca Sedat, bu soruyu soracağını biliyordu. Elindeki kadehi stresli bir şekilde dudaklarına götürürken Hande'nin verdiği yanıtla yarıda durdurdu. "Ah doğru, tanıtmayı unuttum" dedi Hande, gülümseyerek. Bakışlarını Sedat'ın yüzünden çekip yanındaki kıza döndü ve elini beline sararken bu sefer de cevabı vermek için Zehra'ya döndü. "Tanıştırayım, nişanlım Stella!"

Zehra Güneş atmaması gereken bir fotoğrafı yanlışlıkla koçu Giovanni Guidetti'ye atar

Hikaye lise ve okul yıllarından beri arkadaş olan ve milli olimpiyatlara hazırlanan voleybol takımı kızlarının iş, aşk ve aile hayatlarını konu alır. Önemli Uyarı☝️ Homofobikler için uygun içerik değildir! Filenin Sultanlarına yazılmış ilk kitaptır 🤍 Hikaye tamamen hayran kurgudur ve kullanılan karakterlerin hayatıyla ilgili hiçbir gerçeklik içermez.

hanzeh bazen dünyanın en bilgesi de olsan, büyüdükçe bir şeylerin değişmesi gerektiğini anlıyorsun. güzel yüzlü küçüğüm karşısında dikilen bronz bedene git gide hayran olurken iyice farkına varıyorum böyle şeylerin. •minific

Bilinmeyen Numara: Selam Bilinmeyen Numara: Bugün nasılsın? Zeze: Neden beni rahat bırakmıyorsun? Zeze: Bu engellediğim kaçıncı numaran? Bilinmeyen Numara: Artık anlamışsındır umarım, vazgeçmeyeceğim. Zeze: Benden ne istiyorsun? Bilinmeyen Numara: Beni görmeni... Bilinmeyen numarayı engellediniz... ### Homofobikler için uygun içerik değildir☝️ Yarı texting bir kurgudur. Hikayede kullandığım karakterler tamamen hayran kurgu özelliklerine dayanılarak işlenilmiştir. Hikayenin hiçbir gerçeklik payı yoktur.

Tek bölümlük bir #HanZeh kurgusudur. Homofobikler için uygun içerik değildir...! Bu bir hayran kurgudur. (Fanfiction) Hikayenin, kullandığım karakterlerin yönelimleri, özel hayatları vs. ile ilgili hiçbir gerçeklik payı yoktur. Hikaye tamamen hayal ürünüdür...

"Korkunun olduğu yerde aşk yoktur. Cesarettir sevmek. Düzenlere, oyunlara, kötülüklere meydan okumaktır. Sevmek; uzaklaşmaktır yalandan, bencilliği hiçe saymaktır." Yüzünde yarım bir tebessüm. Dudağının kenarı hafifçe kıvrılmış. Bir anlığına da olsa onun hoşuna gitmiş olmak bile çok kıymetli benim için. "Ağladıkça o güçlenir içimizde. Akmaz, gözyaşı değildir sevgi. Kuş değildir uçmaz, çiçek değildir koklanmaz. Bitmez çile değildir. Ne desen o değildir sevmek..." Yüzündeki gülümseme iyice genişlediğinde o gülümsemeyi solduracağını bildiğim sözler çıktı dudaklarımın arasından. "Çok iyi biliyorum karnımda uçuşan sayısız kelebekleri Zehra. Sen yaşatıyorsun onları. Sen varsan uzuyor ömürleri. Yoksan belki bir gün."