Latem 1974 roku, muzyk Ryan Ross rozpoczyna wyczerpującą trasę koncertową, by wspomóc przełomowy album swojego zespołu. Z trudem radzi sobie z presją i oczekiwaniami nagłej sławy, w chaosie niekończących się występów i wywiadów. Gdy stara się manewrować rozpadającym się zespołem, skrywającym tajemnice przyjacielem oraz krótkotrwałą miłością, zaczyna kierować się na niebezpieczną i autodestrukcyjną ścieżkę, pozwalając sobie na pragnienie jednej osoby, której nie może mieć. "Byłbym szczęśliwy nawet i z przeciętnego sukcesu. Umowa z wytwórnią, ascetyczne trasy, solidna kontrola nad sobą. Tego właśnie chciałem, to prawdopodobnie było gdzieś między pierwszym a drugim albumem, ale przeoczyłem. Nie zauważyłem tego. Teraz więc mam swą twarz na okładkach czasopism, fani krzyczą i mdleją na mój widok, a ja chcę włączyć w tym cholernym aucie wsteczny bieg i wrócić do momentu, który przeoczyłem, tej chwili w klubie w Buffalo, gdzie zauważyłem te kilka śpiewających ze mną osób spośród trzystu, a moje serce zatrzymało się natychmiast na owe osiągnięcie. Ale na to już za późno, a ja jestem stracony." ©2009, Anna Green KSIĄŻKA ZOSTAJE ZAWIESZONA, TŁUMACZENIE URYWA SIĘ NA ROZDZIALE 17. KONTYNUACJĘ W JĘZYKU ANGIELSKIM PRZECZYTASZ TU: https://archiveofourown.org/works/10730553/chapters/56920177

Ryden NC-17

Pierwsze święta, kolejne i te aktualne... nie wszystkie były idealne, ale wszystkie miały gwiazdę. Okładka została wykonana przeze mnie

THIS IS NOT MY STORY. i made the cover myself, i know it looks bad but this is a really good story and i really wanted to post it here so i'm sorry lmao. **written by ipanicdaily on livejournal** enjoy!

It's been ten years. Ten fucking years since my band and I started this crazy journey with our first album, a fever you cant sweat out. A lot was different back then. I have a whole new band, a wife, and I haven't talked to Ryan or Jon in years. But that last part will change tonight. Tonight, I am throwing a party to celebrate our ten years, and guess who my lovely wife invited? You guessed it. I guess I'll be getting drunk as fuck tonight. Cover credit goes to camjsado.tumblr.com

Every year, an elf is sent down to every city to help raise Christmas spirit. This year, Brendon Urie was assigned to Las Vegas, Nevada. More importantly: Ryan Ross. Now Brendon's career and elf life is at stake unless he can get Ryan to believe in Christmas again. But what if Ryan ends up changing Brendon's beliefs instead? This is their story. - not mine :)

Just a bunch of Ryden

Four years, many exes, a couple of albums, a band split and a band hiatus... a lot has happened since Ryan Ross walked away from Panic! At The Disco. Trying to get lost and forget his feelings for Brendon Urie isn't a walk in the park. So when he comes back to right some wrongs and hope to mend the bridges he burned, is four years enough time for them to make amends - or further their problems?