"Konuş." Yutkundum. Sol elimi yavaşça kaldırmaya başlarken, Ben. Ona. Sözlerimi parmak ucumda taşır gibi dokundum. "Parmaklarımı adem elmasına değdirdim." Bir kaç saniye geçti aradan. "Sonra, yavaşca boynuna kıvrıldı elim. Nabzını ölçtüm parmaklarımla. Elimin altındaki nabız benimdi, bendim." Şah damarına uyguladığım baskıyla yutkunarak irkildi. Yüzüne bakmasamda gözlerini kapattığına bir şekilde emindim. "Kendi elimi izlerken ona gülümsedim aptalca. O, nabzını ölçtüğüm adam. Bu eylemim boyunca bana bakmıştı." Benim organlarım sessizdi, nefeslerim sık. Durdum. Olduğum pozisyonu koruyordum. O da benimle anlaşmışçasına aynısı yapıyordu. Bir sesizlik daha takip etti bunu. Sessizliği doldu sessizliğime. Onun yüzüne tam olarak hiç bakamadım. Sadece boynu vardı görüş alanımda. Böyle beklerken kimse geri adımda atmadı. Böyle durup onun yüzündeki ifadesini bilemeyecektim hiç. Yavaşça göğsünde ki yerimden geriye çekildim. Bu adam bir kez daha benim için yutkunarak irkildi. Adem elmesına değen parmağım yutkunmasıyla hareket etmişti. "Nasıl sence?" Gözlerimi kaldırdım yüzüne. Bu kez onu izliyordum yakından. Güzel yüzü, koyu kahve gözleri,... doğum sancısı yaşayan bir annenin de, tıpkı bebeği gibi yeniden doğumuydu bu. "Kitabın giriş cümlesi bu." dedim. "Garip bir sensizlik yaşadım, yaşıyorum sanki."dedi, "öyle gibi. " Arkamı dönerken, gülümsedim ve uzaklaştım ondan. " Öyle mi? " diye seslendi. Sesindeki anlamlar neydi? Fısıldadım. Beni duymuyordu sanırım. Duymasınıda, duymamasınıda diliyordum. "Bu bir masaldı, yazıldı ve yaşandı."

Belki, bilinmeyen bir zamanının bilinen bir dilimi... Bir varmış bir yokmuş, Masalın içinden; Şatodayım. Ben şatodan çıkamam. Ejderham var içimde. Saçımda kısa. Bir prens yok. Beyaz atlı prensim, at siyah. Biri var olmuş, biri yok.

"Gerçek olacak olan, sahte başlangıçlar birbirini kovaladı." Memleket meseleleri çığrından çıkmıştı. Uzun zaman önce, türlü askeri görev ve hizmetlerin yapılması amacıyla küçük birliklerden, belli bir kuruluşa bağlı kalmadan geçici olarak oluşturulan 6 kişilik bir müfreze kuruldu. Gizli birlik, yıllar sonra onlara sorarsan olmayacak bir hesap hatası, bize sorarsanız kaderin planı....Psikolog Doktor Nehla Altürk'ün aniden olaylara dahil olup, operasyonun ortasında kalmasıyla tanıştı. Birliğin lideri olan adamın kadınla birleşen gri, kül rengi gözleri kısıldı. Bu anı ilmek ilmek işleyen kaderin denk getirdiği olaylar zinciri şimdi gerçekleşmeye başlayacaktı. Tüm bir yaşamı boyunca insan tökezledi, "Bir adam düştü... " Sonra birileri hayatına girer, seni yakalar, varlığıyla sarardı. "... Yakaladı onu bir kadın."

Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

ŞİMDİ TAM VERSİYONU PROFİLDE: "Lütfedilmiş (GDS)" ☆ 4 KİTAPTAN OLUŞAN GİZEM DİYARI SERİSİ'NİN İLK KİTABIDIR. "...gün başkaydı Lütuf Diyarı'nda; Dysis sustuğundan, karanlık olan kayıp mezarından kurtulduğundan ve kahraman sanılan ölüme kovulduğundan bu yana, gün başkaydı... Yakarışlar yeniden yer bulmuştu çaresiz kalmış bedenlerin içinde, huzur yine uzaklaşmıştı uykulardan... ve ölüm... Ölüm yeniden nefesini üflemişti korkulara..." "...öyle ki ağlıyordu, sesi çıkmıyor ancak hıçkırıkları birbirine giriyordu. Öyle ki gülüyordu, tebessüm etmiyor ancak katılıyordu. Lügatında yer buluyordu karanlık, davetsiz bir misafir de olsa, kabul edilmişti ruhuna... Öyle ki yalnızdı, öyle ki yolunu bulacaktı, öyle ki alacaktı o canı, peki ya Barlas?.. Bir parça, ya da bir umutluk an dahi olsa, geriye Barlas kalmış mıydı?.." "... şüphesiz ki yaşananlar bu masalı giderek kara romana dönüştürüyordu..." /* Sona erdiğinde asla pişman olmayacaksınız. Keyifli Okumalar... -2015 / Tamamlandı √-