Geçmişinden ona kalan siyah, mat bir çakmak. Hatırlayamadığı, arada bir kabusa dönüşüp onu nefes nefese uyandıran anılarla büyüdü. İntikam, damarlarında soğuk bir kan gibi akarken onu kınayan gözler karşısında boyun eğmedi hiçbir zaman. Bir kedinin kıvraklığına, panterin sessiz adımlarındaki hırçınlığına sahip. O, Alya Altun. Geçmişi, bir çift gri göz aracılığıyla gelecekle birleşirken nefret ve intikam duygularından daha farklı hisler öğrenecektir. Aşk gibi. --- Tanıtım filmi hikayenin ilk bölümünde mevcuttur.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.