"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

insanların korkuları vardır bunlardan kurtulmak istiyolardır bunu nasıl yaparlar başka şeylerle ilgilenerek.. Unutmak zor unutmak için elinden geleni yaparsın olmaz bi daha denersin denmekten zarar gelmez dersin. 1 gün geçer 2,3,4,5,6,7 haftalar aylar geçer ve bi bakmışsın unutmuşun. Artık aklına gelmiyordur ama bir gün karşına cıkar unutmuşken onu görünce kalbin durur unutum diye kendini avutursun ama unutamamişsın sadece dile kolay olanı yapmışsın yani "ARTIK SEVMİYORUM,AKLIMDAN,KALBİMDEN ÇIKTI" dersin. Ama kalbin öyle demiyodur sen tam ondan vazgeçmişsin o seni sevmeye başlar ve bu kötü olur . sen bana geç geldin ben sana erken dersin kalp bu asansör degil ki herkeze açılsın sadece birine açıyo o kapı ve kapanıyo. "SEVMEK Mİ SEVİLMEK Mİ"? Bence sevilmek ben neden seviyimki birileri beni sevsin ben birilerini degil aşkın çok çeşiti var seni üzüyo ,mutlu ediyo, şaşırtıyo,kızdırıyo bütün duyguları yaşıyosun aynı anda.