Kaderdi adını kulağıma fısıldayan...... Kaderdi adımı kulağına fısıldayan. Tünelden önce son çıkış yazısı olmayan çıkmaz bir sokakta başladı hikayemiz. Ben yazdım oysa sonsuz bir yağmurdu.....İmkansız değildik tam aksine bariz bir şekilde alnımıza yazılmıştı isimlerimiz.Ne ben ona yorgun nede o bana uzaktı.Hayat tesadüflerle dolu değildi tam aksine acı gerçekleri yüzümüze vura vura öğretti sevmeyi de sevilmeyi de..... Bunu oda biliyordu bende..... Ben yakar kavururdum çünkü ben yazdım oda yağmur...Yağardı üstümüze yaz yağmurum kendini de beni de sarardı....Geriye hiç birşey bırakmazdı sadece o sadece ben kalırdık, elleri ellerimde sadece biz olurduk.....