Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.

Jestem Weronika . Mam 16 lat i choruje na anoreksje . Wprowadze was w mój świat .

Dwójka ludzi poznaje się przez internet. Tak naprawdę się znają, lecz o tym nie wiedzą. Maja - jej największą miłością jest jej kot, ciepła kawa z rana i tumblr włączony non stop. Uważa, że jest sama i nikt się nią nie interesuje, a ona sama jest największym dziwadłem jakiego widział świat, chociaż jest naprawdę piękna. Karol - jego marzeniem jest poznać imię dziewczyny, która jest tak smutna. Jego marzeniem jest przywrócić jej uśmiech i sprawić by była szczęśliwa. Pomimo tego że w ogóle jej nie zna, chce oddać jej wszystko i zakochuje się w tajemniczej "nie"znajomej. * To nie musi być historia ze szczęśliwym zakończeniem. ** Wolno pisane przez natłok obowiązków :)