"Şşşt.Ağlama küçüğüm.Geçti." O üç cümle yetmişti her şey için.Narin'in küçük kalbini iyileştirmek ve daha sonra da ölürcesine koşmuş gibi hızlı hızlı atması için.O geçirdikleri 20 dakikada küçük kız aşık olmuştu.Kendisiyle ilgilenen genç,ona yabancıydı ama onun hissettirdikleri ve davranışları da yabancıydı.O sadece annesinden almıştı bu kadar güzel şefkati.Genç çocuk saçlarını okşamış,onu teselli etmiş ve elleri babasının vurduğu yanakta gezinmişti.Hayatında iyileştiği tek andı.Kendini yarım değilde,bütün hissediyordu Narin.O hep yarımdı.Öksüzdü.Kalbi yarım atıyordu mesela.Aklı yarımdı.Saftı.İnsanların ona kötü davranışlarında verdiği tepkiler yarımdı.Sarıp sarmalanmadığı için yarımdı.Kimse onu tamamen dinlemediği için yarım.Ama o an,o güzel geçirdiği yaz tatilinin en güzel karesiydi o 20 dakika.En uğurlu rakamıydı o 20.Kendini tam hissettiği tek andı.11 yaşında gönlüne aldığı o genci hiç unutamamıştı.Hayatında onu tam hissettiren adamı unutmak mümkün değildi. Aşkın en saf,en tutkulu,en derin ve en içten olanı.Peki sen en derinden sevmeye hazır mısın? Kapak Tasarım: @yarencakir1 💜

Bir çift göz nasıl yapardı bunu bir insana? Nasıl da öldürüyor beni var yokluğu..Kanser gibi günden güne işliyor içime acısı.. Dipsiz kuyulara çekebilir mi bir insanı bir çift göz.Dönüm noktasındayım şimdi sahipsiz tutsaklığın (S)onsuz özgürlüğüme açılan yolun başında...

Hayatı boyunca sevdiği tek bir adam oldu Aysima'nin.. Ve sevdiği adamdan ona tek bir parça kaldı geriye. Adı gibi kendiside Ay Parçası olan Mihrimah. Babasının öldüğünü zanetti yıllarca. Sonra bir gün kader çarkı onlar için döndü ve birbirlerini buldular. Mihrimah annesinin öldü dediği babasını gördüğünde ne yapacak ? DÜZENLENECEK! Babası Güneş, annesi Aysima. Gökyüzünden kopup düştüler yeryüzüne. Onların aşkı büyüktü, engelleri aşılmazdı. Aşmak istediler. Aysima dayanamadı üzerine atılmış çamura, kaçtı sevdiğinden. İstemedi ama olması gerekenin bu olduğunu düşündü ve kaçtı. Güneş, Aysima'sından oldu. Aysima, karanlığına düşen Güneş'inden. Bu Güneş ve Ay'in hikayesi değil.. Bu hikaye Mihrimah'in Baba Tarafı'yla imtihanı.. 27.05.15

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Bir kadın aldatıldığını hissettiği zaman ne yapar? Yada bir adam sevdiği karısını aldattığının farkına vardığı zaman ne yapar? Peki bir METRES evli bir adamın hayatını çalmaya kalkışırsa ne olur? Peki ya herşeyden habersiz bir çocuk? Tüm cevaplar hikayenin içinde ve benimle beraber.. Gelin bunlara beraber tanık olalım..

Masum bir bebek için hayatını değiştiren genç bir adam. Ablasının hatasına karşılık tüm hayatını tanımadığı bir bebeğe adayan genç bir kadın. Hayat onları zorlada olsa bir araya getirdi. İki genç orta yolu bulup mutlu bir aile olabilecek mi? Kapak için PALİMPEST ' e teşekkürler

.

Nur, çocukluğuna uzanan sisli bir yolda yürüdü uzun saatler. En büyük acıları yaşadığını düşündüğü her günü bir bir izledi şuan ki gözünden. En güzel zamanlarının, en masum hallerinin o zamanlar olduğunu düşündü çocukluk halini izlerken. Oyun oynuyordu arka avluda. Yanında kızlar da vardı ama sanki o başka bir şeylerle ilgileniyor gibiydi. Gözleri elinde tuttuğu bir şeyden ayrılmıyordu neredeyse. Sonra kaldırdı gözlerini ve ürpermesine neden olan bakışlarını ona çevirdi. Sadece bakışlarını çevirmemişti üstelik yaklaşıyordu ona. Hiç beklemediği bir anda kendisiyle yüz yüze gelmek içine dokundu Nur'un. Hayatın omuzlarına yüklediği tüm acıları oracıkta bırakıp onunla bir bütün olmak istedi tüm kalbiyle. Yeniden çocuk olmak ve bu sefer hiç büyümemek istedi. "Neden ağlıyorsun?" dedi Küçük Nur. O an fark etti yanağından süzülen yaşları. Önünde çömeldi ve uzanıp yanağını okşadı. "Yaralarım çok derin, kaldıramıyorum.". Küçük Nur yüzüne uzandı ve o an elindeki şeyi fark etti. Mendili... Yaşlarını sildi usulca. Ardından mendili uzattı ona. "Bu senin ve ona tutunursan acı kalmayacak.". Sonra uzaklaştı yanından. Nur elindeki mendile bakakaldı. "O buralara gelmemin nedeni, her şey onunla başladı. Ona tutunursam nasıl acım dinecek?". Küçük Nur arkasına döndü tekrar ve kocaman bir gülümseme belirdi dudaklarında. "Onu sana getirene sarıl. Şans ver ona. Acının kaynağını kurut ama kaçarak değil, elini uzat göreceksin." *** "Şuan sana o geceyi hatırlatıyor bu mendil biliyorum. Ama benim için senden kalan en değerli şeylerden biriydi bunca zamandır. Şimdi tekrar sana döndü. Aynı yıllar önce olduğu gibi. Bende misafirliğini tamamladı ve senin oldu tekrar. Bu gün değil belki ama bir gün hatırlattığı şeyin yine ilk tanıştığımız gün olması için elimden geleni yapmaya razıyım ben. Sadece bir şans ver yet

AŞKTA UNUTMAK NEDİR Kİ? KALP BEYNE HÜKMEDEMEZ Mİ? UNUTULAN BİR ÇOCUKLU AŞK BİR MAFYA ÇIKARSA, UNUTAN KADINI SİZCE NELER BEKLER? MİZAHTA TAVAN YAPACAK BİR HİKAYE IŞIK

'' Sen...senin annen nerede?'' diye heyecanla sordu.Çocuk daha ağzını açamadan arkasından tutulup çekildi. Barış kollarından alınan küçük kopyasını kimin aldığına bakınca dünyanın durduğunu hissetti. Elif... Karşısında hala ilk günkü kadar güzel ama artık anne olan Elif'i görünce feleği şaştı. Çocuğu kucağına hapsetmiş , kafası aşağıya eğik '' Af edersiniz oğlum sizi başkasıyla karıştırmış. Kusura bakmayın.'' dedi. Daha Barış cevap veremeden yoldan geçen taksiyi durdurdu. O arabaya binerken kucağındaki çocuk '' Baba!'' diye bağırıp ağlıyor , kollarını Barış'a uzatıyordu. Barış yaşadığı şoktan kurtulup bir iki adım atana kadar Elif arabaya binmişti. Ama kapı açıktı. Barış bağırdı. '' Elif'im! Buldum seni Elif'im , artık bırakmam!''