Ένα σκοτεινό σχέδιο, ένα ψέμα και μια λάθος πληροφορία θα φέρουν το χάος... Ενας άντρας που ξέρει ακριβώς τι θέλει... Ποιος είναι άραγε; "Άφησε με ήσυχη ρε!!" Αποκρίθηκε αλλά εκείνος συνέχισε... "Μην με πλησιάζεις σε παρακαλώ..." Η φωνή της έσπασε, λύγισε και έσβησε... σε δευτερόλεπτα βρέθηκε μπροστά της. Η ανάσα του έπεφτε καυτή στο πρόσωπο της , κάνοντας τον φόβο να φωλιάσει μέσα της. "Σταματα να προσπαθείς.. Δεν πρόκειται να πας πουθενά τώρα.." Γέλασε σαν το διάολο κι εκείνη παγωμένη έχασε έναν χτύπο από την καρδιά της. Η φωνή του σταθερή, κρύα , διχως ίχνος συναίσθηματος. Έκανε τα μαλλιά της στο πλάι και άφησε τον γυμνο της ώμο σε κοινή θέα . "Μου ανήκεις..." Δήλωσε και εγυρε προς το μέρος της... Και μετά σκοτάδι.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Μέσα σε 100 μέρες, η δεκαοχτάχρονη Μαρτίνα θέλει να χάσει κιλά με την βοήθεια του προσωπικού της γυμναστή, του Αντώνη, ο οποίος μάλιστα θα γίνει και προσωπικός της ήρωας. Η ιστορία "Προσωπικός Γυμναστής" είχε δημοσιευτεί για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2015 στο Wattpad με πάνω από 900.000 αναγνώσεις και αμέτρητα υπέροχα σχόλια. Δέκα χρόνια μετά, η ιστορία συνεχίζεται σε διαφορετική μορφή, ως μέρος του Stavrosmode πλέον, και όλα έρχονται να ανατραπούν ξανά. Μια συλλεκτική βιβλιο-σειρά με την οποία γιορτάζουμε τα δέκα χρόνια από την πρώτη δημοσίευση.

Ας αφήσουμε τις όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία. Marcel Proust, 1871-1922, Γάλλος συγγραφέας

Το παθος δεν εχει λογικη , παραμονο παραφορο ερωτα...

Παράνομος λέγεται αυτός που είναι αντίθετος με τις κοινωνικές συμβάσεις...ακόμα και αν δεν απαγορεύεται απο τους νόμους. Το κακό όταν είσαι παράνομος είναι ότι δεν έχεις την προστασία του νόμου. Truman Capote, 1924-1984, Αμερικανός συγγραφέας Η Ρενέ πίστευε πως δε τη χρειαζόταν... ενώ αυτός θεωρούσε πως μόνο αυτή είχε ανάγκη.

Αν η τάξη είναι η ηδονή της λογικής, η αταξία είναι η απόλαυση της φαντασίας. Paul Claudel, 1868-1955, Γάλλος ποιητής Η αξία των ανθρώπων έχει την εποχή της, ακριβώς όπως και τα φρούτα. Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

Η ΑΓΑΠΗ ...Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928) Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

Λένε πως οι παλιές αγάπες δεν πεθαίνουν. Λένε πως δεν είναι όλες οι ιστορίες ίδιες.....

Το ποια είμαι θα το μάθετε στην πορεία... έχω δυο ονόματα... το ένα το απαρνήθηκα για λίγο... το άλλο το έθαψα εντελώς... Χρόνια πριν ακολούθησα το δρόμο της αγάπης και της συγχώρεσης... πίστευα στην καλοσύνη των ανθρώπων.... ενώ ήθελα να παραδοθώ σε "Εκείνον'' χωρίς τύψεις... Τώρα όμως όχι.... έχω επιλέξει άλλο μονοπάτι βρώμικο και επικίνδυνο... μαζί μου στην κόλαση θα πάρω και αυτούς που με κατέστρεψαν.... μπορεί ο προορισμός των ανθρώπων να είναι ο παράδεισος αλλά όχι για μένα... Ένα είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται να σταματήσω... ******Προσοχή η ιστορία περιέχει ιδιαίτερο περιεχόμενο γενικά όχι μόνο ερωτικό ή σεξουαλικό... μερικοί μπορείτε να το βρείτε προσβλητικό ή ενοχλητικό οπότε παρακαλώ συνεχίστε την ανάγνωση με δική σας ευθύνη****** **** Το εξώφυλλο δεν ανήκει σε μένα... Πηγή: http://solsalsk.tumblr.com/page/4 **** All Rights Reserved. Copyright©2015. Απαγορεύεται η μερική ή η ολική αντιγραφή σκηνών. Οποιαδήποτε ανάλογη κίνηση θα αναφέρεται.

Μια περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο...