Ruhuma yayılan şeytanın izleri beni bir hataya sürüklemekle kalmayıp; beni bir günahın en dibine itiyordu. Bir cehennemin en kor ateşleri, bir cennetteki en masum çiçekleri yakıyordu. Ama asıl garip olan; o çiçeklerin yanmaktan zevk almasıydı.

Bir günde yüzlerce şey geçiririz aklımızdan. Tıpkı Mina gibi... Peki aklımızdan geçirdiğimiz herşeyin gerçekleşme olasılığı olsaydı? O zamanda bu kadar şeyi sığdırır mıydık beynimize? Kim bilir belki.. Bu hikaye biraz karışık, yok yok baya karmakarışık bir olay döngüsü Mina'yı bekliyor. Hadi bakalım bir dilek tutun şimdi !!

Küçük kız, sekiz yaşında kalbindeki birini kaybetti. Yıllar sonra acısı hala geçmemişken bu seferde annesini kaybetti. Küçük bedeni ilk önce rüzgâra yakalanmıştı ancak peşinden fırtına gelerek tüm hayatını alabora etti. Gökyüzüne yükseldim dediğinde denize düştü. Yüzmeyi bilmiyorken kurtulmak için bir el aradı. Onu bu mahvolmuş hayatından kurtaracak temiz bir el ararken o karanlığın içinde ki kanlı eli tuttu ve o zaman geri kazanabilme ihtimali olan çocukluğunu kaybetti. Elinden çocukluğu alındı ve silah verildi. Korkudan titreyen küçük elleri silah tutmak istemiyordu. Sıcak yuvasını istiyordu ama artık oraya geri dönemezdi. Götürüldüğü yerde yeni bir hayata başlamak zorundaydı. Orası, R.A.M.'dı. İtalya'nın gizli birimiydi. Burada; ülkene nasıl hizmet edeceğini, nasıl ayağa kalkacağını, düzgün bir şekilde yürümeyi, düzgün bir şekilde konuşmayı ve kendini koruman için yapman gerekenleri öğretirken aslında; İnsanları nasıl kandıracağını, Bir silahla insanları nasıl öldüreceğini, Ellerinle birini nasıl öldüreceğini öğretiyorlar. Hepsi birer askerdi, suikastçıydı. Operasyonları başarı ile bitirirsen ülken sana minnettardı, itaat etmezsen ölüm hemen ensende olacaktı. Küçük kızımız bir suikastçı olmuştu. Elleri silahla bir bütün haline gelirken, dilinde birden fazla yabancı dil, zihninde pek çok yalan ve teknoloji becerisini bulunduruyordu. O en iyisi olmuştu. Babasının onu yalnız bırakmasının intikamını almak için itaat etmişti. Fakat babasının öldüğü gün her şey değişmişti. R.A.M.'ın kendi elleri ile hazırladığı silah bu sefer onları hedef almıştı. Artık kaçak bir ajandı. On dört yaşında ki masum küçük kız değildi. Aksine elleri kana bulanmış, değer verdiği kişiler dışında herkes için soğukkanlı ve kalbinde ki masumluğu kaybetmiş bir katildi.

#34 Macera (21.11.2016-23.11.2016) Dünyada yalnızca 20-30 kişide görülen hipertimezi hastalığından muzdarip; genç bir CIA ajanı olan Phoenix, gizli operasyona katılır. Kod adı 'Atak' olan operasyonla Türkiye'ye gönderilen dört kişilik ekip; duyumlar alınan gizli biyolojik silah laboratuvarının varlığı hakkında istihbarat toplayacaktır. Eldeki bilgilere göre, kötü amaçlı şirket sahiplerinin birleşerek oluşturduğu yapı; seçilen bölgelerde laboratuvarlar kurup biyolojik silahlar üretmekte ve bunları üssünü kurduğu bu ülkelerde denemektedir. Üslerden birine ev sahipliği yaptığı düşünülen Mardin'e giden özel ajanların, esrarengiz bir şekilde bütün iletişimleri kopar. Arkadaşları ve örgütle bağlantısı kesilen Phoenix, artık tek başınadır. Ekipten veya CIA'dan haber alıncaya kadar Türkiye'de kalmaya karar verir. Paravan olarak doktorluk mesleğini de kullanan genç ajan, bir hastanede asistanlığa başlar. Yine bir gece nöbetteyken tesadüf eseri, en alt kattan laboratuvara açılan kapıyı bulur. Arayışın tam ortasına düştüğü için heyecanlanırken, ortaya çıkan gizemli genç ve sonrasında gelişen olaylarla beraber; iş içinden çıkılmaz hale gelecektir... Sakın unutmayın: Akıl, en tehlikeli silahtır; aşk ise en büyük zayıflık...