To, co zaczęło się niepozornie, szybko może zmienić się w obsesję, która obiecuje o wiele więcej.

Minęły ponad dwa lata od wydarzeń, które miały miejsce w szpitalu na Manhattanie, lecz życie Lily jak i Justin'a toczy się dalej. Ona wciąż nie pamięta. A on? On próbuje zapomnieć. Druga część Hospital Addiction „I need you the most".

Prolog Co teraz robię? Siedzę. Siedzę na kafelkach. Siedzę na kafelkach w łazience. Siedzę na kafelkach w łazience, a w jednej dłoni trzymam żyletkę. To nie pierwszy raz. Ani nie drugi. Robię to już chyba setny raz. Tak trudno znaleźć jeszcze zdrową skórę, na której już nie długo powstanie nowa blizna. Po co to robię? Bo muszę. Muszę się ukarać. Nie mogę z tym żyć. Nie potrafię. Kiedyś zrobię to tak głęboko, że nie będzie już dla mnie ratunku. Ale na razie nie jestem jeszcze na to gotowa. Lecz wiem, że już nie długo nadejdzie ten moment. Dlaczego to robię? Mam swoje powody, i tyle powinno wam na razie wystarczyć. II cześć już publikowana na moim profilu pod nazwą "Tears cascade on my scars (II) okładka = @xluvmyJustinx (IluvmyJustin) zapraszam na jej opowiadanie 'First time'

"Kojarzycie ten typ dziewczyny, która jest ładna i ma mnóstwo znajomych i... adoratora? Cóż, ja byłam jedną z nich, dopóki jedna osoba nie wtargnęła w moje życie i nie zrujnowała go. Zmusiła do "kochania" , ale czym była miłość w takiej sytuacji? Kiedy jesteś przerażona, co może się stać, gdy wyjrzysz zza rogu... Kiedy mieszkasz z przestępcą. Czy Justin się zmieni? Dla mnie? Możliwe, żebym się w nim zakochała?"

Livia Llorens to dziewiętnastoletnia modelka, pracująca dla wielu światowych projektantów. Pewnego dnia dostaje propozycje od menagera jednego z najbardziej znanych piosenkarzy na świecie w sprawie ustawki - udawanego związku dla większego rozgłosu przed nową trasą #PurposeTour. ____________________________________ W książce mogą występować nieodpowiednie treści, nie koniecznie dostosowane do twojego wieku. ❗️Czytasz na własną odpowiedzialność❗️ Jeśli zauważysz jakieś błędy lub, że tekst nie jest spójny zgłoś mi to, postaram się to naprawić. Jeśli jesteście zainteresowani tym, co u mnie, jak żyje na co dzień zapraszam do zajrzenia na moje portale społecznościowe. 👻Snapchat:rihanerrs 📷Instagram:richdavinci

Lily od roku znajduje się w zakładzie psychiatrycznym. Justin trafia tam za karę. Gdy zauważa dziewczynę chce jakoś do niej dotrzeć, co nie jest łatwe. Nie wie dlaczego ona się tutaj znajduje i nikt mu nie chce tego powiedzieć. Czy w końcu mu zaufa i wszystko powie? Oboje nie zdają sobie sprawy jak wiele ich łączy... Czy ta dwójka jest w stanie do siebie dotrzeć? Czy jest w stanie ich coś połączyć? Ona nie jest jak każda inna. Wiele by wymieniać. Nie ufa ludziom, wręcz ich nienawidzi. Boi się przyszłości. Nie chce rozmawiać o przeszłości. Jest zakompleksioną nastolatką, która w życiu dużo przeszła i chce o tym zapomnieć. On z pozoru zły chłopak. W środku niczym pluszowy miś. Nigdy nie był taki uczuciowy dopóki nie poznał jej... "- Ty mnie zranisz prawda? - Prawdopodobnie tak."

Gwałcicielom należy się krzesło elektryczne. Jestem tego pewna jak śniegu na Alasce i deszczu w lesie tropikalnym. Jestem pewna jak garbów wielbłąda i płetw rekina. Pewna jak własnego nazwiska i pieprzyka na lewo od pępka. Posadzić, przypiąć, popieścić. Nie delikatniej, niż oni pieszczą nas. Może wtedy jego gorący tytoniowy oddech nie byłby tak żywy. Jego palce tak szorstkie i śmiałe, zbłąkane. Usta zachłanne i oczy wygłodniałe. A fiut tak wyraźnie kształtujący hierarchię wyższości, jego nad moją. Bo teraz, po trzech latach odsiadki, on wrócił, a strach trzęsie mną jeszcze bardziej niż wtedy, na kostce brukowej przy Branch Street, po zmroku. Pod nim. Let's flush birds out together ~*~ zwiastun: http://flushing-birds-out-jbff.blogspot.com/p/zwiastun.html twitter.com/Paulaaa962 ask.fm/Paulaaa962 http://justinbieberfanfictionpl.blogspot.com/

Myślałam, że to nie będzie nic znaczyło, gdybym tylko wiedziała... Byliśmy do tego zmuszeni i nigdy nie pomyślelibyśmy, że tak to się skończy. Różniliśmy się pod każdym względem, w końcu pochodziliśmy z dwóch różnych światów. Tak przynajmniej myśleliśmy, jednak... przeciwieństwa się przyciągają, prawda? Tak naprawdę nie wiem jak znaleźliśmy się w takiej sytuacji. Zupełnie się nie rozumieliśmy. W takim razie... jak do tego doszło? Prawdą jest, że zostaliśmy zmuszeni do tego małżeństwa. Prawdą jest też to, że na początku cały ten związek nic dla nas nie znaczył, jednak miłość, która nas połączyła trochę później nigdy nie była wymuszona. Teraz z pewnością mogę powiedzieć, że znaczyła wszystko i dla mnie i dla niego. Każdy wie, że miłość czasem rani i możemy się na niej sparzyć, ale wszystko co robiliśmy to płonęliśmy z miłości Jest to tylko tłumaczenie, wszystkie prawa należą do autorki: @bieberfever206

"Nie czuję niczego. Myślimy, że ból jest najgorszym uczuciem. Nie jest. Jak cokolwiek może być gorsze od tej wiecznej ciszy wewnątrz mnie?" - Pełna wzruszeń opowieść o wielkiej miłości, lęku, chorobie ale i nadziei. Siedemnastoletnia Natalie Johnson zmaga się z silnymi zaburzeniami depresyjnymi, a kiedy poznaje Caspra wydaje się, że ten chłopak może być jej szansą na ratunek. Niestety Casper dając jej wszystko jednocześnie wszystko jej odebrał. Zwiastuny: (1) https://www.youtube.com/watch?v=nVYRm7BJO9A , (2*zawiera spojler zakończenia) https://www.youtube.com/watch?v=TktZx0Z0TMI

|"Chcę, abyś została moją Królową." Justin szepnął i przycisnął mnie pomiędzy swoim ciałem a ścianą. Żadne słowa nie potrafiły wydostać się z moich ust. Jedyną rzeczą, jaką mogłam zrobić, to stać nieruchomo i przyglądać się jego błagajacym, orzechowym oczom. "Kochanie, proszę..." Powiedział całując mój czuły punkt, swoimi miękkimi wargami. "Justin proszę. Ja nie..-nie mogę..." "Proszę, tak bardzo cię potrzebuję, nie rozumiesz."| Tłumaczenie fanfiction autorki @TehPeaceMaker