-"Aramızda olan önemsiz sayıları umursamadan senin olmak istiyorum." 18.02.19 "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

Hayatının bütün döneminde sonbaharı yaşamış, ordan oraya savrulmuş bir yaprak. Kökünden kurtulamamış, ama kurtulmak için bütün yolları deneyip akıl almaz işlere kalkışmış bir ağaç. Yaprak yine savrulurken bir ağaca denk gelir ve onun dallarına tutunmaya çalışırsa yeniden yeşerebilir mi? Gelin birlikte öğrenelim. KAPAK TASARIMI : @perlasila *Yetişkin içerik. Rahatsız olacaklar okumasın lütfen.

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Aralarındaki yaş farkı hiç bir şeye engel olamayacaktı. "Anlamayanlara ve anlamak istemeyenlere dip not ; bu bir yaş farkı hikayesidir. Yaş farkı günümüzde olan 6-7 yaş gibi sıradan bir fark değildir. İdrak edecek olgunluğa erişmemiş okuyucular lütfen hikayeyi okuyarak değerli vaktinizi harcamayınız."

Herkes Kaybını Yazsın Deseler BEN 'SENİ' Yazardım SENDE 'ŞEREFİNİ'! İki bebek iki bilinmeyenli denklem!..

© Bütün hakları saklıdır Bir yabancıya aşık olup biz olmak o kadar zor mu? İLK'İM DEĞİLDİN SON'UM OLDUN!..

Kalpsizler de aşık olabilir ... Hırçın, acımasız bir Ali ve onun masum kırılgan gelini... Dans ediyorduk. Beni kollarında çeviriyor, sertçe göğsüne çarpıyor, benden hızlıca uzaklaşıyor ve aynı hızda bana doğru geri geliyordu. "Bir gün gelecek Ali," dedim bağırarak... "Becerdiğin bütün kadınlar için benden özür dileyeceksin. Şuan bunun mümkün olduğuna ben bile inanmıyorum ama Allah'ın ilahi adaletine inanıyorum! Bütün kadınlar için.." nefesim kesiliyordu sanki.. söylerken boğazıma dikenler batıyordu. Tekrar ayrıldık ve gözlerimin içine ifadesiz bir yüzle bakarak hızla beni kendine çekti.. Dudakları dudaklarımdaydı. (15.Bölüm) *** "Seviyorum seni!" dedi kükrer gibi. Koltuğunun altına iyice sıkıştırdı Elif'i ve göğsüne bastırdı sımsıkı. Bir eliyle de çenesini tutup yüzüne bakmaya zorladı sevdiği kadını. Gözlerinin içine bakarak heceleyerek konuştu. Üstüne basa basa. "Seni seviyorum. Bunu o güzel aklına sok ve bir daha hiç çıkarma." Sonra kızın çenesindeki elini çekip, göğsüne koydu. Elif onun göğsüne dokunması ile kalbinin daha da hızlandığını hissetti. Nefesini tutmuş bir şekilde Ali'ye bakıyordu. "Burası da kabul etsin beni," dedi Ali. Gözlerini bir an bile kaçırmadı sevdiğinden. Kızın elini tuttu ve kendi kalbinin üzerine koydu. Elif onun hızla atan kalbini hissetti. Kalbi sevinçle kanat çırptı. Bu kalp kendisi yüzünden bu haldeydi öyle değil mi? "Burası, senin için atıyor. Anladın mı beni?" Elif öylece bakmaya devam edince dudaklarına doğru fısıldadı. "Bana anladığını söyle." Güçlükle konuştu Elif. "Anladım." (29.Bölüm) Hikayedeki "Aslı - Mehmet"li bölümler, başka yeni bir hikayedir. Yani serinin devamı. Ali ile Elif'in kızı olan Aslı'yla, Hayal ve Kenan'ın oğlu olan Mehmet'in hikayesi. Okumanızı tavsiye ederim. Sanaldan Gerçeğe isimli hikâyeme de bir bakın derim.

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

Ölümün mevsimidir sonbahar... Sonbaharda seçeneği yoktur yaprağın, dökülmekten başka. Sararmak, dökülmek, sonrası ölüm... Tıpkı insanın ölümü gibi. Ben de tıpkı o sarı yapraklar gibi meçhule savrulurken rastladım ona. Bu kez önümde seçeneğim vardı. Ya ölümden kaçacaktım ya da ölüme aşık olacaktım. Ölüme aşık olur mu insan dedim, cevabını şairin sözlerinde buldum. Aslında yaprak sıkılmıştı ağaçtan bahaneydi sonbahar... Aslında ben sıkılmıştım hayattan, yaşamam için bahanemdin sen benim...

"Adın ne senin Köylü güzeli?" "Sana ne benim adımdan! Ayşe, Fatma, fark eder mi senin için?" Zeynep, Melek'in kolunu bir kez daha çekiştirdi. Tanımadığı adam gibi o da nasibini almıştı sert bakışlarından. Gitmeden önce hırsını alamadığı yabancıya bir kez daha söylenmeden duramadı. "Bana bak şehir züppesi, buralar geldiğin yerlere benzemez. Biz de senin bildiğin kızlara benzemeyiz. Şimdi geldiğin yere geri dön! Hadi selametle!" Yiğit karşısında konuşan kıza gülümsemekle yetindi. Kız güzeldi. Hem de çok güzeldi. Dişliydi de... Bir yerlerden tanıdık geliyordu ama nereden bilemedi. Uzaklaşan iki kızın arkasından bakarken; "Şehir züppesi öyle mi? Sana bu lafları yedirmesini bilirim Köylü güzeli." dedi. Aşk mı, arkadaşlık mı? Bencillik mi, fedakarlık mı? Kardeşiniz gibi gördüğünüz arkadaşınız için aşkınızdan vazgeçer misiniz? Peki arkadaşınız size en kıymetlisini emanet ederse, kabul eder misiniz? Ömür boyu omuzlarınızda bu sorumluluğun yükünü her şeye ve herkese rağmen taşır mısınız? Bu hikaye gerçek sevenlerin hikayesi... Bu hikaye gerçek dostluğun hikayesi... Yayın tarihi: 16.05.2018