"Atlamak mı istiyorsun Kayla? O halde durma atla" gözlerimi dikmiş Ona bakıyordum. Gözlerinde gördüğüm neydi? Öfke mi? Hayır. Üzüntü mü? Hayır. Gözlerinde çaresizlik vardı. "Yolun sonuna geldik Pamir" dedim zoraki gülümseyerek. Yolun sonuydu demek ki. Elimi cebime attım. Sigara çıkarıp dudaklarımın arasına koydum. Titreyen ellerimle çakmağı çaktım ve sigaramı yaktım. O koyu lacivert gözleriyle beni süzüyordu. İstediğim tek şey bu sonsuzluğa atlamaktı.

Birden kafama sert birşey gelince dengemi kaybedip az daha düşcekken tuğbaya tutundum. Dünya dönüyor ben bir yana dönüyorum . Aahh oda ne kafamın üstünde kuşlar dönüyor . "Hangi öküz bu topu attı hanginiz ?" diyerek okulun bahçesinde bağırmaya başlamıştım. "Ben attım" sesin geldiği yöne baktığımda uzun boylu bir çocuk yada çocuk demem anlamsız gibi bizden büyük gösteriyordu. "Anlamadım" yanıma yaklaşarak cümlesine devam etti. "Hani daha demin dedin ya, hangi öküz bu topu attı diye, işte ben attım ama o öküz kelimesini duymamış olayım."diyerek işaret parmağını bana sallamaya başladı. "1 okulun ilk günü ve siz bahçede futbol oynuyorsunuz. 2 o futbol topuda benim kafama geliyor "diyerek bu sefer işaret parmağımı ona doğru ben sallamaya başladım. "Vayy küçük hanıma bak sen okulun sahibimi zannettin kendini "bana alaycı tavırla bakarken bende hemen söze atıldım. "Tam isabet evet okulun sahibiyim"dediğimde yüzü biraz düşmüştü.

"seninle evlenmiceğim"dedim ve kollarımı göğsümde bağladım ve gözlerimi kısarak bakmaya başladım,görür O, inatım inattı. "Evleneceksin" dedi ve hızla kolumdan tuttup çekiştirmeye başladı. Gözlerinden alevler saçıyordu,biran ürkmedim değil... Berk ile Dila'nın evliliği kafa karıştırıcı bir durum alır... Bir taraf inatçı ve aşık;diğer taraf ego yığını ve karizmatik.Peki bu sahte evlilik gerçek olmaya başlarsa ne olacak???

#Gençkızedebiyatında 32 25.06.2018 Yer altında adını duyurmuş karanlık bir adam ve kalbini saflıkla kaplamış bir kız. Her şey beklenmedik anda olur ya. İste karanlıkta hiç beklemediği bir anda gözünü kamaştıran beyazlıkla karşılaştı. İlk tedirgin oldu. Ama bu karanlıktı korkmazdı hiçbir şeyden. Gözlerini kamaştıran o beyazlığı istiyordu sadece. Ve istediğini aldı. Ama beyazlık alışamadı karanlığa. Korktu kaçmak istedi. Ama engel oldu karanlık. Beyaz'da alışmaya çalıştı. Çalıstıkça ona karıştı ve Artık o saf beyazlığı kalmamıştı. Oda siyaha kapılıyordu *** "Ben seninle evlenmeyeceğim" "Evleneceksin!" "Evlenmeyeceğim" "Evlenmek zorundasın" "Evlenmek zorunda değilim" "Zorundasın. Eğer benimle evlenmezsen o çok sevdiğin aileni öldürürüm"

"Bırak artık beni! Görmüyor musun acı çekiyorum!" Derin bir nefes alıp konuştu, "Sen bana kalbimde taht kurmuş bir kraliçeyi kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevdiğim insanı kaybetmeyi öğretmedin. Sen bana sevmeyi öğrettin, sevilmeyi öğrettin. Şimdi söyle bana. Bana sevdiğim kişiyi kaybetmemeyi öğretmediğin için nasıl seni bırakabilirim?" Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ona şu an o kadar güvenmek istiyordum ki. Ama o yaptığı şeyler yüzünden buna izin vermiyordu. Acı çekiyorum çünkü bir katili sevdiğim için. Belki biz böyle biz olucaktık. Sevdiğin insan ne olursa olsun onu sevdiğine göre değer var ettiğini anlamam lazım. Kafamı yere eğip konuştum, "Belki kraliçe yalan söylüyordur. Belki seni bırakmak istemiyordur. Zaten kral olmasa kraliçe olamaz ki." ____________________ Başlangıç: 19/05/2017 "Telif hakkı bana aittir. Çalıntı değildir hiçbir olay. Çalınması sonucu yasal işlem başlatılır." "Kapak tasarımı bana aittir" Genç kız edebiyatı içinden #40 : 02/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #32 : 12/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #39 : 18/08/2017 Genç kız edebiyatı içinden #20 : 01/05/2018

Ada, 18'ine gireceği gün anne ve babasının ölümüyle sarsılır. Ailesinin ölümü üzerine hayatta kalan tek akrabası olan amcası, onu İstanbul'a götürür. Ada, artık hiç bilmediği yeni bir şehirdedir ve yapayalnızdır. Onu karanlığın pençesinden kurtaran biriyle tanıştığında ise tüm hayatı değişecektir. Kiminle mi? Mert Arıcan Nam-ı diğer KURALSIZ... © TÜM HAKLARI SAKLIDIR ©

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Acının ta kendisiydi. Kanattı, yaraladı. Duruluğunu ellerinden aldı. Peki sevgili miniği acılarının elinden sağ çıkabilir miydi?

Savaş HAZNEDAR Yesil... Hiçbir zaman renklere onem veren biri olmamistim. Belki de hep siyah oldugumdan. O kadar guzeldi ki o Orman Yesilleri... Bir gun bile gormezsem ölecekmis gibi hissedecegimi hic dusunmemistim o zamanlar. Eslem ÇELIK Bilmiyorum... o gozleri ilk gördüğümde hissettiklerim neydi. Daha önce hic boyle olmamistim ki... Birden bire kalakalmamistim mesela birine. Kekeleyebilecek kadar hiçbir sey olmamisti... Su zamana dek. O zamanlar bu adamin bana yaraya sürülen merhem kadar iyi gelebilecegini bilemezdim. Tabii yaralayanin da o olabilecegini bilemedigim gibi.... Meltem&Nergiz. Tüm hakları hayal dünyasında saklıdır... 27.06.2017 Romantizm içinde#82