"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Kimse kimsenin tanıdığı kadar masum ve saf değildir.. "Zeki, Akıllı , İlginç Yumuşak Kalpli , Dik Başlı Çocuksu,Masum,Duyarlı Güzel..." Böyle bir kız olabilmek imkansız mı ? "Sert,Güçlü,Zeki Delikanlı, Duygulu,Derin Bakışlı Yakışıklı..." Böyle bir erkek olabilmek imkansız mı ? İmkansız bir aşk mıydı? Birimiz deniz , Birimiz gökyüzü... Biz bu kadar aykırıyız işte... O gökyüzü gibiydi ; Dilediğince nefes alıp , Özgür uçan... Ben Deniz gibiydim; Gelgitleri olan , Dipsiz ve Tehlikeli Aşk mı ?

Yine bir akşam Gizemle bahçede saklambaç oynuyorduk. Sonra yanına gittim.Ve ona ; -Gecemdeki gündüzüm olur musun?dedim. O ise ; -Olurum Özgür abi demişti.... Acaba gerçekten Gizem , Özgür'ün gecelerindeki gündüzü olabilecekmiydi ? Yada Özgür yüreğindeki çocukluk sevgisini bir Yana bırakıp yoluna devam mı edecekti ?

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."