Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Bizim hikayemiz içimizden biri öldüğünde başlayacak. Ben Hakan Yılmaz. Öyle soyadıma bakmayın; çokta güzel yıkılışlarım olmuştur bu dünyada. Sağlam darbeler yedim çocuk yaşımda. Kanımın, yaralarımın arasında büyüdüm ben. Bir mahalle var içinde bir çok yaşantının olduğu; İhanet, aldatmak, yaralamak, sevmek, çok sevmek, fedakarlık ve en kötüsü de birini öldürmek. Birini kurban etmek. Ben bu olayların tam ortasındayım. Ben önce sevdiklerimi, sonra tek tek ölümü kucaklayanım. Ben aslında namlunun ucuyum. İncirli mahallesinde olan tehlikeli kovalamacalar, güçlü ve sadık dostluklar, derin ve açığa vurulmamış aşklar hepimizi dipsiz bir kuyunun sonuna getirecek. KÜÇÜK MAHALLENİN BÜYÜK SEVDALARI... 18.04.16 BU HİKAYE ACI BİR HİKAYEDİR. MUTLULUK ARAYANLAR HAYALKIRIKLIĞINA DÜŞMESİNLER.

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Her ortamda vardır ya ; Umursamaz tavırlar sergileyen , tayfası olan , küfürbaz , cesur ve bir o kadar 'aşk' konularında beceriksiz olan , 'annelerinizin' uzak dur dediği şahıslar. Ben de o şahıslardan biriyim. Ben , Asya. Nam-ı Diğer , Delikanlı Kız * Delikanlı Kız - Geçmiş hikayesi okuduktan sonra okunması önerilir ! *

"Sen hastahanedeyken hiç yanımda yattın mı?" Genç adam karşısında ki asi kadına,karısına baktı. Cevabı gerçekten merak ediyordu. "-Oo ağam bunu o kadar mı düşündünüz?" O ağam lafını... "Aksine sana dair bir şey düşünmüyorum ama gözlerine ne zaman baksam çok tanıdık geliyor. Silüetin de öyle..." Genç kız buna alaylı bir şekilde güldükten sonra açmıştı yine o mübarek ağzını. "Bunlar hepsi beyninizin bir oyunu ağam " dedi kinayeli bir şekilde. Bedirhan ağa sinirlerini zar zor zapt ettikten sonra kızın arkasına geçti. Şuan nefesi kızın saçına vuruyordu. Bir elini kızın beline yerleştirip kendine çekti. Burnunu kızın bahar gibi kokan saçlarına daldırdıktan sonra mırıldandı... "Peki bu koku? Bu kokuyu da mı beynim uydurdu ?"

"Şiir yazdıracak kadın yanımda olduktan sonra, ben zaten her bir zerresine şair olurum."

Hani bazı ortamlarda vardır ya , ağzından küfür eksik olmayan , kavgalara karışan ve 'anne' lerinizin uzak dur dediği şahıslar. İşte o şahıslardan biri de benim. Ben Asya. Nam-ı Diğer , Delikanlı Kız. -Küfür içerir. - * 15 Nisan 2015 yayınlanmaya başladı.*