Mikołaj Cichy właśnie przeniósł się do Państwowej Straży Pożarnej w Kościerzynie. Na tę decyzję wpłynęła przede wszystkim chęć bycia bliżej rodziny, która mieszka w jednej z urokliwych wsi na Kaszubach. To właśnie w tej jednostce zaprzyjaźnia się z innym strażakiem - Cezarym Machem. I dzięki Czarkowi poznaje jego siostrę Dalię. Dziewczyna od razu wpada Mikołajowi w oko, jednak pomimo że mężczyzna jest bardzo przystojny, jest też zbyt nieśmiały, żeby wykonać pierwszy krok. Dalia uważa, że mężczyźni pokroju Mikołaja - przystojni, i jak przynajmniej sądzi, pewni siebie - nie są stali w uczuciach. Utwierdza ją w tym przekonaniu fakt, że jej bracia zmieniają dziewczyny tak często, że ona każdą z nich nazywa „Kaśką". Jednak los ma dla Mikołaja i Dalii inne plany, a wszystko zaczyna się, kiedy mężczyzna zostaje zaproszony do rodzinnego domu kobiety, gdzie ma wystąpić jako Święty Mikołaj.

każdy ma jakąś tajemnicę i każdy przed czymś ucieka

" - Muszę cię zasmucić, ale jest tylko jedna planeta, na której żyją tacy sami ludzie. Może z wyglądu się różnimy, ale wewnątrz każdy jest taki sam. Ani lepszy, ani gorszy, ani mniej czy bardziej wyjątkowy. Nie ma planety B. - A jeśli jest? Jeśli ty, ja, Jasper, Ross albo Amber, każdy z nas jest inną planetą, innym wymiarem rzeczywistości? Nie jestem dobra z geografii, astronomii, czy na czymkolwiek się o tym uczą, ale co jeśli wcale nie jestesmy tacy sami?"

Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.

czasami brakuje mi słów czasami brakuje mi odwagi aby powiedzieć to co naprawdę myślę 10.02.2018 - #16 w Poezji

-Dupek - mówię. -Nie. AARON. A-A-R-O-N. Powtórz. -Niech ci będzie, DUPKU. Od lat wznosiłam wokół siebie mur. Cegła po cegle, doświadczenie po doświadczeniu. Mur miał być dla innych fortecą nie do zdobycia, gdzie bezpiecznie przeczekam resztę życia. Nie wiedział, że tak naprawdę buduję sobie grób, który lada dzień ma się zawalić, a ja, będę w jego centrum. Jak długo wytrzymają mury? Co się stanie z fortecą, gdy problemy będą w nią szturmować rękami i nogami? I gdzie do cholery jest rycerz na białym koniu, gdy go potrzeba?

Ostatni pył opadł, przykrywając ciała poległych, a ich krew na zawsze zakrzepła. Wrogowie zostali pokonani i pojmani. Wojna się skończyła. Wydawać by się mogło, że Harry Potter wreszcie śpi spokojnie. On jednak jeszcze nie zakończył walki. Walki z poszarpaną psychiką, własnymi lękami i ciągle powracającym pytaniem: Kto uratował mu życie? *** Opowiadanie zostało wznowione po latach! Nareszcie zostało ukończone! Rekord: 1 w fanfiction - 02.02.2025 Poprzednie rekordy: 31 w fanfiction - 03.02.2018 50 w fanfiction - 29.01.2018 81 w fanfiction - 11.07.2017 241 w fanfiction - 06.01.2017 Okładkę wykonała @KasiaWierczyska