Ailemi kaybettiğim günden sonra hayatıma alışmak çok zordu. Bununla başa çıkayım derken ardı arkası kesilmeyen kötü olay ve aksilik, peşimi bırakmaz olmuştu. İstanbula taşındığım gün bir çok engelle de tanışmak zorunda kalmıştım. Burada azda olsa arkadaşım oldu tuttuğum ev idare ederde olsa bana yeterdi. Hayatıma alışmak sandığımdan daha kolay gelmişti. Taaki hayatımda olan davetsiz misafire kadar.. " Aslında Sana o kadar yakınım ki sen aptal bunu anlamıyorsun." "Kes sesini tamam mı? Bunların hepsi geçecek herkesten bunun hesabını soracağım ." "Bundan sonra birtek benimle vakit geçirebilirsin , sadece ben olabilirim hayatında. Senin hayatına girecek insanı yakarım sende bunu bil." "Bu zamana kadar yaşadığım zorluklar sadece çeyreğiymiş. Allah kahretsin öyle bir beladayım ki çıkamıyorum!" "HAYATINA SESSİZCE GİREN BİRİNE NE KADAR GÜVENEBİLİRSİN?" Tüm Hakları Saklıdır . ®

Merhaba arkadaşlar! :) Bu benim ilk kitabım. Umarım beğenirsiniz. :) İyi okumalar. Uçakta kulaklığımı takmış Adele dinliyordum. Hayattan bıkmış biri olarak Adele dinlemem kötü bir şey. Alışkanlık yapıyor, ve insanı daha güçlü bir hale getiriyor. Ben ise tam tersi güçsüz biri olmak istiyorum, yalnız olmak istiyorum. Ailemi 16 yaşında trafik kazasında kaybettim. Annemi, babamı ve kardeşimi... O zamanlar okul yurdunda kaldığım için ev sorunum olmamıştı ama kalp sorunum ortaya çıkmıştı, artık yalnızdım. 18 yaşında okulu bırakmaya, çalışmaya karar verdim. Fakat beni sevenlerin olduğunu o yıllarda anlamıştım. Öğretmenlerim ve yurt müdirem buna karşı çıktı. Derslerimde başarılı bir öğrenciydim ama artık kendi ayaklarımın üzerinde durma vaktim gelmişti. Maalesef bunun olamayacağına karar verdiğimde çok geçti. Artık burslu bir öğrenci olarak liseden mezun oldum. Daha sonra spor fakültesine başladım ve 20 yaşında da profesyonel bir basketbolcu oldum. Kulağıma birilerinin 'sonunda gelebildik' deyişi ve kulaklığımın kulağımdan çıkartılışı dikkatimi çekti. Gözlerimi yavaş yavaş aralarken uçağın indiğinin farkına vardım. Buket: 'benim bir haftalık uykumu çaldın Asya.' Kendime gelemediğim halde uçaktan indim. Buket'e cevap vermek istedim ama hala uykulu olduğum için konuşmaktan vazgeçtim. Hava alanından çıkıp takım otobüsüne binerken Buket hala bişeyler mırıldanıyordu. Buket'in sadece 'bu maçı kazanmamız lazım sonuçta final maçı bu' dediğini duydum. Otobüste ilerlerken asıl merak ettiğim soruyu sordum: 'Ecegil nerede?' Buket 'onlar ön taraftalar' diyerek ön koltukları gösterdi. Otobüse binerken onları fark etmemiştim. Bu yüzden merak etmiştim. Buket takım arkadaşım ve en iyi arkadaşlarımdan birisiydi. Otel hava alanına çok yakın olduğu için hemen gelmiştik. Odama girdim ve bavullarımı bir kenara bırakıp

Annesinin doğumda öldüğünü sanan Hira peşine düşen sapığından kurtulmak için rol yaptığı çocuğa aşık oldu. Hayattaki tek öncelikleri bira, uyku ve kadınlar olan Barış hayatındaki tek masum şeye aşık oldu. Yaşanmışlıklar, anılar, dostluklar, verilen sözler ve hayaller... Tüm bunların birer yalan olduğunu öğrendiğinizde siz yine sevdiğiniz adama gider miydiniz?

HERKES BAKSIN BİR :)