Druga część opowiadanie "Ognień i Woda"

sequel do maybe love is not for me || nomin || Minął rok, od kiedy Jeno i Jaemin wrócili do Wioski Obdarzonych, gdzie zostali przyjęci z szeroko otwartymi ramionami przez innych. Radość znów zapanowała w ich krainie i nic zapowiadało tego, że to się zmieni. Jednak mimo iż wszyscy poznali potęgę miłości między tą dwójką, niektórzy wciąż wątpią w swoją własną.

Od wypadku, w którym zginęli rodzice Lee Jeno, chłopak nie chciał nigdy więcej cierpieć. Jego życzenie zostało spełnione, sprawiając, że wszystkie jego emocje oraz uczucia zniknęły. Ludzie powtarzali mu, że zachowywał się jakby jego serce zmieniło się w lód. Gdyby tylko wiedzieli, że cały czas mieli rację.

Mark miał nudne, normalne życie, a później poznał Donghyucka... Czyli Mark to pilny uczeń, który ma aspirację na zostanie lekarzem, ale na wolontariacie poznaje Donghyucka i jedyne słowo jakie przychodzi mu do głowy kiedy go widzi to "nietuzinkowy". Jeno pali i pisze wkurzająco krótkie wiadomości. Jaemin flirtuje ze wszystkim co się rusza. A tego co jest między Chenle i Jisungiem nikt nie jest w stanie pojąć. W tle początek najbardziej gorącego lata od wieków i koniec szkoły. A żeby dowiedzieć się dlaczego Johnny ciągle chodzi w pielęgniarskich spodniach, a życie dostawcy pizzy jest bardzo trudne, musicie przeczytać Painless. Za śliczną okładkę dziękuję @chensungisreal ZAKOŃCZONE Ostrzeżenie: AU, boyxboy, homo, wiek bohaterów został zmieniony na potrzeby opowiadania, choroba, fluff, fikcja literacka - żadne z opisanych wydarzeń nie miało nigdy miejsca. Akcja opowiadania nie dzieje się w Korei, ani w żadnym istniejącym kraju. Pairingi: Markhyuck, inne Bohaterowie: Nct, Stray Kids inni autorka: NanaArt

Kiedy bar zostanie zamknięty, nie bój się poprosić bym odprowadził cię do domu jeszcze raz.

Lee Donghyuck to licealista, który właśnie przeniósł się do nowej szkoły średniej. Zawsze uśmiechnięty, zabawny i mądry chłopak spotyka tam Marka Lee - swojego najlepszego przyjaciela z dzieciństwa, który przed tym jak w drugiej gimnazjum go opuścił, obiecał, że nigdy tego nie zrobi. "Nigdy cię nie zostawię, Haechan"

[📝] gdzie jeno lubi pisać dzienniczki o jaeminie ●●●

→← ''- Przestań. Nawet nie kończ. - szept Tajlandczyka sprawił, że Taeyong nie mówił już nic. Było mu dobrze tak, jak teraz. Mimo, że czuł się zmęczony i słaby, to jednak miał siłę nadal stać, bo był w ramionach Ten'a. - Pomogę ci we wszystkim. Tylko mi pozwól. - te słowa wypowiedział jeszcze ciszej, po czym zaczął delikatnie nimi kołysać, chcąc, by chłopak poczuł się lepiej. - Pozwalam Ci, Ten-ah. Pozwalam. - wymruczał cichym, stłumionym przez ciało Chittaphon'a głosem - Nie przestaniesz mnie kochać, prawda? - Nie przestanę, kochanie. '' →← ╬ ship; taeten ╬ oneshot ╬ angst, smut

Jaemin po tym, jak dostał list od Jeno próbuje mu odpowiedzieć. © liebesxuxi | 2018

Pan A. Mickiewicz - konduktor z latami doświadczenia i nienaganną reputacją. Juliusz Słowacki - biedny student oszczędzający na chlebie, tlenie i biletach komunikacji międzymiastowej. Czy muszę mówić coś więcej?