Wattys 2019 Yeni Yetişkin kategorisi kazananı Dünyanın tüm yükünü bile isteye omuzlanmış bir adam, aşkı birinci elden yaşamayı reddeden bir kızla tanıştığında; hayatları bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. *** Daha önce, hayal kırıklıklarımın ölüme sebebiyet verebilecek kadar ağır yaralanmalara yol açabileceğini hiç aklımdan geçirmemiştim. Ben düşerdim, hiç sızlanmadan dizlerime kendim üfler, üzerimdeki tozu silker, başım eskisinden daha dik yoluma devam ederdim. Ama atladığım bir nokta vardı. İnsan beyni pimpirikli bir ev hanımı gibiydi. Çekmecelerine sadece yıkanmış, ütülenmiş, mis gibi kokan anıları yerleştirirdi. Kötü anılar, odanın en karanlık ve gözden en uzak köşesinde çürürken kesif bir koku yayardı etrafa. Tam da şimdi anlıyordum. Gözlerinin rengi tanıdıktı. Gözlerinden geçen duygu şeridindeyse daha önce şahit olmadığım bir şeyler vardı. Ve ben bugün, burada, seneler önce yanlış kaynayan kemiğimi düzeltebilmek adına aynı yerden, yeniden kıracaktım. *** Hikayenin Başlangıç Tarihi: 23.06.2017 Hikayenin tüm hakları saklıdır ve copyrighted.com tarafından korunmaktadır.

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Beril AYAZ...Türkiye'nin en büyük gizli servisin de çalışan,bir çok başarıya imza atan ve haksızlığa tahammül edemeyen baş belası bir ajan... Dante DE LUCA ...Eski İtalyan Mafya lideri yaşadığı olaylar sonucu 8 yaşındaki yeğeni için yasadışı işleri geride bırakmış yanlız bir adam... Bir görev...Tatilini yarı da bıraktığı için sinirli,güzel bir ajan...İntikamını almak için Türk Gizli Servisi ile anlaşma yapan eski bir İtalyan Mafyası....ve bu iki inatçı insanın tek ortak noktası olan küçük bir melek... NOT:Aldatma,tecavüz,şiddet,kuma,kötü çocuk vb içerikli hikayelere karşın ortaya çıkan bir kurgu Güçlü bir kadın ve gerçekten seven bir ADAM okumak istiyorsanız hikayeme hoşgeldiniz Yazardan; Aşkta gurur olmaz saçmalığını bırakın ve gurur gibi güzel erdemlere sahip olun. Ayrıca insanlarin emeklerine saygi duyup oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Güven ve cesaret üzerine kurulmuş olan bir kurumda hiç beklenmeyen biri hain çıkarsa ne olurdu? YADA Değer verdiğin , uğruna her şeyden vazgeçtiğin,o iyi olsun diye defalarca ölümle yüzleştiğin kişi sana ihanet etmişse ne hissederdin? VE YA Milli Gizli Servis'in şah olarak eğittiği, oyunun kilit noktası , bir anda taraf değiştirip oyunu tersine çevirerek seni şah mat ederse ne yapardın? Cevap açıktı .... Silahını kuşanır, en çok sen zarar görecek olsan da Onun eceli olurdun...

Macera, intikamla devam ediyor... Ateş düştüğü yeri yakar derler. Öyle oldu da. Düştüğü kalp cayır cayır yanarak küle döndü. Ve küllerinden intikam ateşiyle yanan bir efsane doğdu. Sahibi belli olmayan bir not. Yeni bir işaret... Eski düşman, yeni dostluklar. Hiçbir intikam bu kadar çok arzulanmamıştı. Üstelik bu kez düşmanlar hiç de basit değildi. İşte asıl efsane şimdi başlıyordu.

Hayalleriniz uğruna nelere katlanmayı göze alırsınız? Mesela pembe kimliğinizi bir kenara bırakıp, mavi kimliğe bürünmeye cesaret eder misiniz? Olmaz mı? Ben böyle birisinin hikayesini biliyorum ya da hayal edebiliyorum diyelim. Ve size anlatmaktan zevk duyarım. Yalnız... Belirtmekte fayda var. Hikayemizin kahramanı Ece, gece on iki den sonra fakir ama gururlu bir prenses'e değil aksine isminin sonuna -vit eki alarak bir prense, nam-ı diğer Ecevit'e dönüşüyor. Sonra ne mi oluyor? Kaçarken düşürülen bir bıyık ve ülkede kayıp prensin aranması... Bazen aradığınız büyük aşk, kendisini değil de kimliğini saklamış sizin onu bulmanızı bekliyor olabilir. Sonra ne mi olur? Bol hızlı, bol yarışlı Formula Aşkı'nın konu alacağı eğlenceli bir hikaye olur. O zaman bir an önce ben yazmaya siz okumaya başlayın da devamını hep beraber görelim.

Ailesinin zoruyla sevgilisinden ayrılan Ecrin arkadaşının yanına gönderilir ve orada bir adamın kızına bakıcılık yaparken hayatı ummadığı şekilde değişir... Profilimdeki linkten Yasaklı Bahçe'ye ulaşabilirsiniz ❤︎

"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

Hani peri masalları vardır, prens gelir pammıktan olma kraldan doğma kızımızı öper ve peri tozu kokan hikaye kitaplarının gücüyle prenses gözlerini açar. Ne hikmettir ki yıllarca uyuyan güzelimizin gözlerinde çapak yoktur ve boğazına elma kaçan pammık prensesimiz onca saat oksijensiz kalmasına rağmen hacı yatmaz gibi kalkar. Masal ya işte, sonrasında tüm kitapların sonunda yazdığı gibi 'sonsuza kadar mutlu yaşadılar' ibaresi belirir. Ve bir atlı arabanın arkasında prensle prenses birbirine sarılmış bir şekilde uzaklara doğru giderler. Hiç bir hikayenin sonunda ne pammık prensesin kaprisleri, ne uyuyan güzelin ağdasız bacakları, ne de rapunzelin 'kendi başına bir bok becereme zaten, anca benim saçımdan medet um!' Sitemleri vardır. Sadece sonsuza kadar mutlu mesut, dertsiz tasasız yaşadılar yazar. Kimse de sormaz pammık prensese, kız sen nasıl o kadar süre hayatta kaldın diye. Ya da kimse uyuyan güzele bunca sene nasıl tüy çıkmadı hiç bir yerinde demez. Benim hikayemde bu durum tam olarak böyle değil işte...