KOREKTA Nasza przeszłość, wspomnienia, przyjaciele, rodzina... To wszystko tworzy nas jako jednostkę, kształtuje nasz charakter. Dzięki nim jesteśmy tym, kim jesteśmy. A jeśli to, co do tej pory uważała za prawdę, jest tylko złudną iluzją? Ile sytuacji z jej życia nie było tylko przypadkiem, a celowym zabiegiem kogoś z zewnątrz? Trzy lata temu została złapana i od tamtej pory siedziała zamknięta w ośrodku, obmyślając plan ucieczki. Jednak to nie koniec jej problemów, bowiem ktoś potężniejszy czyha na równie potężną energię zamkniętą w ciele niepozornej dziewczyny. Jak poradzi sobie z nowym zadaniem? Uda jej się ocalić tych, których kocha? Pogodzi się z ogromną stratą na końcu swojej drogi? Wejdź do świata smoków, przeznaczonej miłości, czającego się chaosu i niesamowitej zmiany. Przeżyj tę historię razem z Raven. ~•~♡~•~ Pierwsze rozdziały nie są najlepsze, jednak z każdym kolejnym nabieram wprawy. Życzę miłego czytania!

"Przychodził ze swoją nową dziewczyną, a ja patrzyłam na to z bólem jak ją całował, traktował jak księżniczkę. A ja nie mogłam nic z tym zrobić. Bo to był przyjaciel mojego brata." _______________________________________________ Opis to urywek prologu. Opowiadanie jest mojego autorstwa. Okładkę wykonała AngelicPower352, za co jej gorąco dziękuje! Zapraszam do czytania. :))

Świat nie szczędził jej okrucieństw. Wygasała każdego kolejnego dnia, kiedy znów czuła ten sam ból. Kiedy świat dał jej szansę, aby uciec od całego bałaganu, nie wiedziała, że wpakuję się w jeszcze większy. Historia, w której kłamstwa niszczą nie tylko szczęście ale i życie. Bo istniały słowa, których nie potrafili wypowiedzieć. część pierwsza: Everything I Didn't Say część druga: Revenge |Everything I Didn't Say | l.h Część pierwsza. ©meeeetka 2014 Wszelkie prawa zastrzeżone.

„(..)Przeniosłam wzrok na panią Hemmings, która teraz uśmiechała się do mnie, doskonale zdając sobie sprawę, że nie potrafiłabym odmówić dziewczynce. - No, dobrze - powiedziałam niepewnie, zagryzając wargę. - Zostanę opiekunką Molly. Molly Hemmings." „(..)Nie byłam osobą popularną i lubianą w liceum. Pewnie ze względu na to, że zamiast imprezować wolałam wieczorami poczytać książki, najchętniej związane z biologią bądź chemią lub po prostu pooglądać filmy, a najczęściej komedie romantyczne, żeby móc przeżyć tą prawdziwą miłość chociaż na ekranie.(..)" „(..)Stanęłam na palcach, kładąc dłonie na jego policzkach, które nieco mnie drapały przez dwudniowy zarost i wpatrując się w jego oczy, za którymi tak bardzo tęskniłam. Pochylił się do mnie tak, że nasze twarze i usta dzieliły zaledwie milimetry. Serce dudniło mi w piersi, a gdzieś z tyłu głowy pojawiały się wszelkie obawy, które skutecznie ignorowałam. Przymknęłam na moment powieki, napawając się tą chwilą i powoli zjeżdżając jedną dłonią na jego klatkę piersiową. Część mnie chyba nie mogła uwierzyć, że to naprawdę on. (..)"